سؤال 1759ـ لطفاً توصیه اى جهت حفظ قرآن براى جوانان مملکت اسلامى، و حافظان کلام الله نورانى مرقوم بفرمایید.
جواب: حافظان قرآن باید سعى کنند به موازات حفظ قرآن، معانى آن را هم فراگیرند، و به موازات حفظ معانى، به آن عمل کنند، و به موازات عمل کردن، آن را منتشر سازند. که این وظایف چهارگانه، یکدیگر را تکمیل مى کند.
سؤال 1760ـ اگر کسى توفیق حفظ تمام، یا قسمتى از قرآن را پیدا کند، و سپس آن را فراموش نماید، چه حکمى دارد؟ آیا سبب عقوبت او در آخرت خواهد بود؟
جواب: روایاتى در این زمینه داریم مبنى بر این که: «کسى که قرآن را حفظ نماید، سپس فراموش کند، عقوبت و مجازات دارد.» ولى ظاهراً این روایات شامل زمان ما نمى شود. بنابراین، اگر کسانى در عصر و زمان ما قرآن را فراگیرند، و بعد به واسطه گرفتاریهایى فراموش کنند، کار حرامى انجام نداده اند. البتّه چه بهتر که سعى کنند فراموش ننمایند.
سؤال 1761ـ چرا اکثر آیات قرآن خطاب به مردان است؟
جواب: در ادبیّات عرب، صیغه هاى مذکّر در بسیارى موارد، مفهوم عامّى دارد، و شامل مرد و زن هر دو مى شود.
سؤال 1762ـ اگر کسى عمداً قرآن را به زمین بزند، آیا کفّاره دارد؟ اگر سهواً به زمین بیفتد چگونه است؟
جواب: در صورت عمد، گناه بزرگى انجام داده است، و چه بسا، کسانى که این کار را مى کنند، مرتد شوند، و باید توبه کنند، و آن کار بد خود را با اعمال نیک آینده جبران نمایند، و امّا در صورت سهو گناهى نکرده، لکن در هر صورت باید خیلى مواظبت کند، و کفّاره اى ندارد.
سؤال 1763ـ بسیارى از مردم به علّت سخت بودن قرائت متون عربى و قرآن از یک سو، و از سوى دیگر از آنجا که براى دست زدن به قرآن حتماً باید وضو داشته باشند، تاکنون متأسّفانه یک بار هم قرآن نخوانده اند! حال اگر شما و امثال شما، که امکانات نشر و چاپ کتاب را به صورت گسترده در اختیار دارید، ترجمه کامل قرآن را بدون متن عربى آن چاپ کنید، به طور حتم این کار گامى خواهد بود در جهت مطالعه بیشتر قرآن توسّط مردم، که مى تواند نقش مهمّى در جهت بهبود اخلاق و شخصیّت مردم در کلّ اجتماع ایفا کند. اگر ممکن است نظرتان را در این مورد بیان فرمایید.
جواب: چاپ ترجمه قرآن بدون متن عربى سبب مى شود که تدریجاً اصل قرآن فراموش شود، و این خطر، ضایعه بزرگى براى اسلام خواهد بود. ولى قرآنهایى از ما و دیگران چاپ شده که هم متن عربى دارد، و هم ترجمه فارسى; سعى کنید تدریجاً به هر دو آشنا شوید، و اگر در ابتدا توأم با غلط بخوانید ضررى ندارد; تدریجاً درست مى شود.
سؤال 1764ـ وقف غفران چیست؟ موارد آن را در قرآن مجید بیان فرمایید.
جواب: وقف غفران، مطابق فرموده پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله)، آن است که هرگاه بر آن کلمه وقف شود، موجب مغفرت و آمرزش است. و آن در ده مورد به شرح زیر است، که در بعضى قرآن ها در بالا یا پایین کلمه، «غفران» نگاشته شده است:
1ـ مائده / 51، در کلمه «اولیاء».
2ـ انعام / 36، در کلمه «یسمعون».
3ـ سجده / 18، در کمله «فاسقاً».
4ـ سجده / 18، در کلمه «لایستوون».
5ـ یس / 12، در کمله «آثار هم».
6ـ یس / 30، در کمله «على العباد».
7ـ یس / 52، در کلمه «من مرقدنا».
8ـ یس / 61، در کمله «أن اعبدونى».
9ـ یس / 81، در کمله «أن یخلق مثلهم».
10ـ ملک / 19، در کلمه «یقبضن».
سؤال 1765ـ بعضى از قاریان قرآن، الفاظ قرآن را تغییر مى دهند، مثل این که «موسى» را «موسى» و «عیسى» را «عیسى» و نیز «تَقْوى» را «تَقْوى» و «دنیا» را «دنیى» تلفّظ مى نمایند، آیا چنین کارى درست است؟
جواب: گرچه این گونه قرائتها در میان عرب معمول بوده، ولى فعلا خواندن آن به مصلحت اسلام و مسلمین نیست; طبق مشهور بخوانید.
سؤال 1766ـ هدیه دادن قرآن به یک مسیحى چه حکمى دارد؟ اگر شخصى چنین هدیه اى داده باشد، آیا باید پس بگیرد؟
جواب: در صورتى که امید هدایت او به وسیله آن باشد، اشکالى ندارد، در غیر این صورت اشکال دارد.
سؤال 1767ـ آیا در قرآن کلمات فارسى هم وجود دارد؟
جواب: بعضى از کلمات در قرآن هست، که گفته مى شود اصل آن فارسى است; مانند «سجّیل» که گفته مى شود «سنگ گل» است.
سؤال 1768ـ آیا خواندن قرآن در مجالس به زبان غیر عربى جایز است؟
جواب: اشکالى ندارد; ولى ثواب تلاوت قرآن را ندارد.
سؤال 1769ـ نظرتان در مورد قرائت قرآنى که همراه با خودنمایى است، چیست؟
جواب: ریا در هر عبادتى، اشکال دارد.
سؤال 1770ـ آیه 61 سوره نور در مورد خوردن غذا از خانه اقوام احکامى دارد که مسلّماً براى تقویت نزدیکى و دوستى است. من به تفسیر آن بزرگوار مراجعه کردم، ولى شبهاتم بیشتر شد. لطفاً پاسخ فرمایید:
الف) آیا تحت هر شرایطى، مى توان از غذاى نامبردگان استفاده کرد؟
ب) آیا جلب رضایت آنها لازم نیست؟
ج) ما در خوابگاههاى دانشجویى هستیم، آیا مى توانیم بدون اجازه از غذاى دوستان و هم اطاقى هایمان استفاده کنیم؟
د) منظور از جمله «کلیدشان به دست شماست» چیست؟
هـ) اگر جلب رضایت واجب نباشد، و احتمال مفسده هم ندهیم، سپس مفسده اى پیش بیاید، غذاى خورده شده چه حکمى دارد؟
جواب: در صورتى که یقین یا اطمینان به عدم رضایت داشته باشید، جایز نیست، و اگر بعداً کشف خلاف شود، باید جبران کرد، و در مجموع منظور از آیه کسانى هستند که پیوند آنها با انسان به اندازه اى نزدیک است که على القاعده راضى هستند.
