سؤال 1613ـ آیا کار دعا نویسها و فالگیرها منشأ اسلامى دارد؟
جواب: دعا نویسى، و فالگیرى حرفه اى جایز نیست.
سؤال 1614ـ اگر کسى جهت نوشتن دعاهایى که در بعضى کتب براى شفاى سردرد و مانند آن آمده پول بگیرد، چه حکمى دارد؟
جواب: اگر دعاهایى باشد که در کتب معتبر نوشته شده، مانعى ندارد.
سؤال 1615ـ نظر شارع مقدّس در مورد دعا نویسى چیست؟ آیا در اسلام چیزى به نام دعا نویسى وجود دارد؟
جواب: نوشتن دعاهایى که از ائمّه معصومین(علیهم السلام) رسیده، و در کتب معتبره موجود است، اشکال ندارد. و امّا دعا نویسى حرفه اى، که متداول افراد سود جوست، صحیح نیست.
سؤال 1616ـ گاه افرادى با عنوان دعا نویسى اقدام به کلاهبردارى مى کنند. براى این که بتوان تشخیص داد که کدام مورد کلاهبردارى و کدام مورد بر اساس دستورات اسلام است، چه راههایى وجود دارد؟
جواب: چنانچه افراد مزبور آدمهاى با سواد و با تقوایى باشند، و از کتب معتبر استفاده کنند، دعانویسى آنها صحیح است. در غیر این صورت اعتمادى بر آنها نیست.
سؤال 1617ـ برخى دعانویسها دعاهایى به نام زبان بند، بخت گشایى، چلّه بُرى، جلب محبّت، قفل کردن، کارگشا، باز شدن بسته شده، دفع بلیّات، باطل السحر، و مانند آن به افراد مى دهند. آیا چنین دعاهایى وجود دارد؟
جواب: اینها اعمال افراد سود جو، و احیاناً شیّاد است.
سؤال 1618ـ آیا دعا نویسى صرفاً نوشتن دعایى خاصّ در کاغذ، و نگه داشتن به همراه خود مى باشد، یا دستور العملى هم دارد؟ مثل این که نوشته کاغذ را در آب حل کرده، و به کسى بخورانند! یا دعاى خاصّى را بسوزانند! یا در معرض باد قرار دهند! یا زیر سنگ بگذارند! یا آن را دفن کنند! یا در آب روان بیندازند. آیا این دستور العمل ها اعتبارى دارد؟
جواب: سوزاندن دعا مطلقاً جایز نیست. ولى شستن، یا به آب انداختن، در بعضى از کتب در مورد بعضى از دعاها یا عریضه ها آمده است.
سؤال 1619ـ از آنجا که اکثر مراجعین به دعانویسها بانوان مى باشند، که براى رفع مشکلات و ناراحتیهاى خود اقدام به این کار نموده، و بعضاً افرادى تحت عنوان دعانویس اقدام به فریب آنان مى کنند، چه توصیه اى براى روشنگرى آنان دارید؟
جواب: باید خطر مراجعه به این گونه افراد را به همه بانوان گوشزد کرد، تا در دام آنها گرفتار نشوند.
