خلوص نیّت شرط قبولى همه طاعات و عبادات است، بخصوص کمکهاى مردمى و کارهاى خیر، و این مسأله بازتاب وسیعى در روایات معصومین (علیهم السلام) دارد; به عنوان نمونه :
رسول خدا (صلى الله علیه وآله) مى فرماید :
سبعة فی ظلّ عرش الله عزّوجلّ یوم لا ظلّ إلاّ ظلّه : رجل تصدّق بیمینه فاخفاه عن شماله
هفت گروه هستند که در سایه عرش خدا ـ در آن روز که سایه اى جز سایه (لطف) او نیست ـ قرار دارند; (از جمله) کسى که صدقه اى با دست راست خود بدهد و از دست چپ مخفى کند...
على(علیه السلام) مى فرماید :
افضل ما توسّل به المتوسّلون، الإیمان بالله ... وصدقة السّرّ، فإنّها تذهب الخطیئة وتطفی غضب الرّب
برترین چیزى که توسّل جویان به آن متوسّل مى شوند، ایمان به خدا... و صدقه پنهانى است که گناه را پاک مى کند، و آتش خشم خدا را خاموش.
امام صادق (علیه السلام) مى فرماید :
لا تتصدّق على أعین النّاس لیزکّوک فإنّک إن فعلت ذلک فقد استوفیت أجرک ولکن إذا أعطیت بیمینک فلا تطّلع علیها شمالک فإن الّذی تتصدّق له سرّاً یجزیک علانیة
در برابر دیدگان مردم و براى این که تو را آدم پاکى بشمرند، انفاق مکن، چرا که اگر این کار را کردى، پاداش خودرا (که همان ثناى مردم است) گرفته اى ! ولى هرگاه صدقه اى با دست راست دادى چنان کن که دست چپ تو با خبر نشود ! زیرا که آن کس که براى او پنهانى صدقه مى دهى، آشکارا به تو جزا خواهد داد !
