مسأله ـ هنگامى که زن از حیض پاک شود باید براى انجام عبادات خود غسل کند، و اگر دسترسى به آب ندارد تیمّم نماید. لازم به ذکر است که غسل حیض همانند غسل جنابت انجام مىشود و از وضو نیز کفایت مىکند، ولى احتیاط مستحب آن است که وضو هم بگیرد (خواه قبل از غسل باشد یا پس از آن).
مسأله ـ هر گاه پیش از ده روز پاک شود و بداند که در باطن خون نیست، باید غسل کند و عبادتهاى خود را انجام دهد، اگر چه یقین داشته باشد پیش از تمام شدن ده روز دوباره خون مىبیند.
مسأله ـ هر گاه زن پیش از ده روز پاک شود، ولى احتمال دهد که در باطن خون
است باید به وسیله قدرى پنبه خود را امتحان کند، چنانچه پاک بود غسل کند و عبادتهاى خود را انجام دهد، و اگر پاک نبود، هر چند به خونابه آلوده باشد، باید مطابق احکامى که سابقآ درباره حائض گفته شد عمل نماید.
مسأله ـ نمازهاى روزانه که زن در حال حیض نخوانده قضا ندارد، ولى روزه واجب را باید قضا کند.
سؤال ـ چرا نمازهاى زنانى که در حال حیض یا نفاس هستند، قضا ندارد، ولى روزههاى آنها قضا دارد؟
جواب : شاید علّت آن این باشد که روزه در طول سال فقط یک ماه واجب است، و قضاى آن مشکل نخواهد بود؛ امّا نماز که هر روز خوانده مىشود اگر نیاز به قضا داشته باشد، براى بانوان سنگین خواهد بود. علاوه بر این، روزه مانع کار کردن زنان نیست، امّا قضاى نمازها مانع کار آنهاست.
مسأله ـ اگر در حال عادت ماهیانه یا نفاس، آفتاب یا ماه بگیرد، و تا آخر مدّتى که خورشید یا ماه باز مىشود از خون حیض و نفاس پاک نشده باشد، نماز آیات بر او واجب نیست و قضا هم ندارد.
مسأله ـ هر گاه در آخر وقت نماز پاک شود باید غسل کند و نماز را بخواند. حتّى اگر به اندازه یک رکعت نماز وقت داشته باشد احتیاط واجب خواندن نماز است. و در صورت نخواندن، قضاى آن را به جا آورد.
مسأله ـ هر گاه در آخر وقت پاک شود، امّا براى غسل وقت ندارد و فقط مىتواند تیمّم کند و یک رکعت نماز را در وقت و بقیّه را در خارج وقت به جا آورد نماز بر او واجب نیست، ولى اگر گذشته از تنگى وقت تکلیفش تیمّم است، مثل این که آب براى او ضرر دارد، باید تیمّم کند و نماز را به جا آورد.
مسأله ـ هر گاه زن پاک شود و شک کند که به مقدار کافى وقت براى نماز باقى مانده یا نه، باید نمازش را بخواند.
سؤال ـ زنى که در حین سفر، مثلا در هواپیما یا قطار، از حیض پاک مىشود و
نمىتواند غسل کند چه وظیفهاى دارد؟
جواب : چنانچه بتواند، تیمّم مىکند و نماز خود را با همان حال انجام مىدهد، و اگر نتواند تیمّم کند نماز را احتیاطآ با همان حال مىخواند و بعد قضا مىکند (این در حال تنگى وقت است).