مقدّمه :
اسلام دین پاک و پاکیزهاى است، و پاکیزگى را دوست دارد، و به آن سفارش مىنماید، و براساس آن احکام و قوانینش را تنظیم مىکند. نظافت و پاکیزگى در این دین مقدّس، آنقدر ارزشمند و مهم است که در برخى روایات، به عنوان بخشى از ایمان از آن یاد شده است(1) ؛ یعنى مسلمانى که طهارت و نجاست و نظافت را
رعایت نمىکند ایمانش کامل نیست.
این دین پاک و مبرّى از هرگونه تحریف و پیرایه، هم دستوراتى در زمینه نظافت فردى دارد، و هم سفارش به نظافت اجتماعى مىکند. عمل کردن به این دستورات، مخصوصآ در عصر و زمان ما، لازم و ضرورى است.
احکامى که در این فصل مطرح مىشود، بخشى از مسائلى است که این دین پاک آسمانى، در این زمینه مطرح کرده است. امید است که بدان توجّه، و سپس عمل کنیم.
تذکّر : لازم به ذکر است که مردان و زنان در بسیارى از احکام طهارت و نجاست مشترکند، و تنها قسمت کمى از احکام این باب مختصّ بانوان است. در اینجا تنها به احکام اختصاصى بانوان در مسأله طهارت و نجاست مىپردازیم.(2)

سؤال ـ در یکى از جلسات روضه زنانه، خانم گوینده مىگفت: شستشوى لباس در دو وقت، کار خوبى نیست:
نخست به هنگام شب؛ زیرا موقع استراحت آب است،
و دیگر روزهاى جمعه؛ بخاطر این که آب مهریّه حضرت زهرا(س) است؛ مگر این که لباس سیّدى را به همراه لباسهایتان بشوئید!
آیا این سخنان صحیح است؟ در صورت عدم صحّت، لطفآ چنین گویندگانى را نصیحت کنید.
جواب : این سخنان صحیح نیست، و لازم است این خواهران بدون تحقیق عهدهدار بیان مسائل نشوند، که مسئولیّت آن سنگین است.
 

(1) . بحارالانوار، ج 59، صفحه 291.
(2) . این تذکّر در ابواب و فصول دیگر نیز جارى است.