خداوند متعال در آیه بعد به سه برنامه حضرت نوح(علیه السلام) اشاره مى کند. مى فرماید:
«أَنِ اعْبُدُواْ اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطِیعُونِ;(1) که خدا را پرستش کنید و از مخالفت او بپرهیزید و مرا اطاعت نمایید».
اوّلین برنامه، ایمان به خدا و پرستش خداى یگانه و شکستن بتها بود. و برنامه دوم، رعایت تقواى الهى و پرهیز از تمام صفات رذیله و زشت; نظیر دروغ و غیبت و تهمت و شایعه پراکنى و حسد و کینه و مانند آن. و سومین برنامه، اطاعت از پیامبرخدا که در واقع اطاعت از خداست. و این اطاعت به انجام واجبات و ترک محرّمات حاصل مى شود. در حقیقت دین داراى سه بخش عقیده و اخلاق و احکام است.
گاه در گوشه و کنار، افرادى پیدا مى شوند که نه سواد درستى دارند و نه به انسان عالمى مراجعه کرده اند و مى گویند: «قرآن ما را بس است; و غیر قرآن را قبول نداریم!» اوّلا: آنها گویى قرآن را مطالعه نکرده اند; چون در آیه مورد بحث، قرآن به همه دستور تبعیّت و اطاعت از پیامبران را مى دهد. یعنى علاوه بر قرآن، روایات و احادیث نقل شده از انبیاى الهى نیز حجّت است و باید به آن عمل شود. و ثانیاً تمام احکام و واجبات و محرّمات در قرآن مجید نیامده، که واضح ترین آنها عدد رکعات نماز است و باید آنها را از پیامبر گرفت. اگر فقط به قرآن قناعت کنیم و سنّت را رها نماییم نصف دین را از دست مى دهیم; البتّه سند حدیث باید معتبر باشد. حضرت نوح به پیروانش دستور مى دهد که از او اطاعت کنند و خداوند متعال نیز در آیه شریفه «أَطِیعُواْ اللَّهَ وَ أَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَ أُوْلىِ الْأَمْرِ مِنکُمْ(2)» به مسلمانان دستور مى دهد از پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم)اطاعت نمایند.