طرح اشکال : گفتیم از قدیم به عقیده شیعه درباره مهدى خرده مى گرفتند که: اگر او فرزند امام عسکرى است و به سال 255 هجرى از مادرش نرجس تولّد یافته و هنوز زنده است، باید هم اکنون بیش از هزار سال از عمرش بگذرد، در حالى که نه مشاهدات روزانه ما افرادى با چنین عمر طولانى به ما نشان مى دهد;
و نه علم و دانش روز مى پذیرد;
و نه تاریخ شبیه آن را به خاطر دارد.
* * *
بررسى و تحقیق:
ما هم با ایراد کنندگان در این قسمت همصدا هستیم که عمرهاى عادى و معمولى که مى بینیم غالبا از یکصد سال تجاوز نمى کند; و بندرت به یکصد و بیست سال مى رسد، و افرادى که در عصر ما به یکصد و پنجاه یا شصت سال و بیشتر رسیده باشند جزء نوادر جهان محسوب مى گردند.
ولى براى یک بحث علمى و تحقیقى پیرامون مسأله طول عمر هیچ گاه نمى توان به این مقدار قناعت کرد بلکه باید امور زیر را مورد بررسى قرار دهیم و ببینیم:
آیا عمر طبیعى حدّ ثابتى دارد؟ فیزیولوژى امروز در این باره چه مى گوید؟
آیا راهى براى افزایش طول عمر هست؟
آیا تا کنون افراد استثنایى که در ساختمان جسمى و روحى و اعضاى بدن، و حواسّ مختلف، و سایر صفات عمومى انسانها با دگران فرق داشته باشند دیده شده اند؟
آیا تاریخ واقعاً کسانى را با عمرهاى طولانى تر از آنچه امروز مى بینیم به خاطر دارد؟
و از همه اینها گذشته، باید دید کسانى که این اشکال را طرح کرده چه کسانى هستند و برداشت آنها از مسائل مختلف مذهبى چیست؟
1ـ چندى قبل پیرمردى را در کرمان مشاهده کردم که بخاطر عدم توانایى بر روزه ماه مبارک رمضان، پیرامون مسأله فدیه سؤال مى کرد; عمر او را پرسیدم، گفت 29 سال دارد و چون دید تعجّب کردم اضافه کرد صد را حساب نمى کنم اضافه بر صد را مى گویم یعنى 129 سال!
