سخن در این بود که آیا قرائن موجود نشان مى دهد که سرانجام جهان، صلح است و عدالت، یا تباهى و نابودى نسل بشر؟
تا کنون از چهار طریق مدارک روشنى براى احتمال اوّل یافته ایم، ولى ممکن است در برابر این سخن گفته شود که اگر چنین است چرا هیچ نشانه اى در وضع کنونى دنیا، طرز زندگى انسان امروز، براى گام برداشتن به سوى چنان مقصدى مشاهده نمى کنیم، بلکه بعکس وضع موجود، بیشتر یأس آور است تا امید بخش!
* * *
ماهم قبول داریم که نظر ابتدایى همین موضوع را تأیید مى کند; ولى دقّت بیشتر، نشان مى دهد که انسان کنونى، نیز با تمام تجاوزها و ستمگریها و ویرانگریها، گامهایى به سوى آن هدف بزرگ برداشته و بر مى دارد، و نشانه هایى از خود آگاهى در فکر و زندگى او به چشم مى خورد.
هرچند این گام ها، چندان بزرگ نیست، و حتّى بعضى از آنها زیاد جدّى به نظر نمى رسد، ولى هر چه هست قدمى است قابل ملاحظه براى آمادگى فکرى محیط.
نمونه اى از این قرائن ذیلا از نظر شما مى گذرد: