مسأله 393: هرگاه روزه خود را عمداً باطل کند، بعد به مسافرت برود کفّاره از او ساقط نمى شود، ولى اگر عمداً روزه خود را باطل کند بعد عذرى مانند حیض، یا نفاس، یا بیمارى براى او پیدا شود کفّاره بر او واجب نیست.
مسأله 394: هرگاه زن روزه دار شوهر روزه دار خود را مجبور به جماع کند، فقط یک کفّاره بر او واجب است و لازم نیست کفّاره شوهر را بدهد.
سؤال 395: وظیفه خانمى که سال اوّل تکلیف روزه اش را خورده، چیست؟
جواب : کفّاره ندارد، خواه جاهل مقصّر بوده یا قاصر، ولى اگر عمداً و آگاهانه روزه نگرفته کفّاره دارد و در تمام صورتهاى مسأله، قضا لازم است.
مسأله 396: کسى که به واسطه بیمارى، یا حیض، یا نفاس، روزه ماه رمضان را نگیرد و پیش از پایان ماه رمضان از دنیا برود لازم نیست روزه هایى را که نگرفته براى او قضا نمایند.