مسأله 175: خون نفاس باید شرایط زیر را داشته باشد و گرنه احکام نفاس را نخواهد داشت:
الف: خون ناشى از زایمان باشد، بنابراین خونى که زن قبل خارج شدن طفل مى بیند، نفاس نیست.
ب: خون نفاس ممکن است یک لحظه بیشتر نباشد، ولى بیشتر از ده روز نمى باشد.
ج: احتیاط واجب آن است که خلقت بچّه تمام باشد، بنابراین اگر خون بسته اى از رحم خارج شود و بداند که اگر در رحم مى ماند انسان مى شد، باید میان اعمال زنى که از خون پاک است و کارهایى را که حائض ترک مى کند جمع نماید.
مسأله 176: هر گاه شک کند چیزى از او ساقط شده یا نه، یا چیزى که ساقط شده اگر مى ماند انسان مى شد یا نه؟ خونى که از او خارج مى شود خون نفاس نیست و لازم نیست جستجو کند.
سؤال 177: آیا استمرار در خون نفاس هم شرط است؟ اگر زنى به هنگام تولّد بچّه خون ببیند و سپس پاک شود و روز پنجم دوباره خون ببیند، آیا همه این پنج روز نفاس محسوب مى شود؟
جواب : استمرار در خون نفاس شرط نیست، ولى اگر در اثناء کاملا پاک شود، باید عبادتهاى خود را انجام دهد.
سؤال 178: ده روز نفاس از چه زمانى شروع مى شود؟ اگر خدایى ناکرده بچّه اى در ماه نهم در شکم مادر بمیرد و چاره اى جز قطعه قطعه کردن او نباشد و این عمل چندین ساعت طول بکشد، آیا معیار در شروع ده روز، خارج شدن اوّلین قطعه است، یا خروج قطعه آخر معیار است؟
جواب : جواب این مسأله مانند جواب مسأله چند قلوهاست.
سؤال 179: امروزه مسأله «مادر جانشینى» و پرورش نطفه شوهر و تخمک همسرش پس از بارور نمودن در رحم زن دیگر، امرى امکان پذیر و مرسوم است. آیا مادر جانشین هم به هنگام تولّد آن بچّه «نفساء» محسوب مى شود، یا احکام نفاس مخصوص مادران حقیقى است؟
جواب : احکام نفاس دارد.
سؤال 180: آیا آخرین جزء بچّه، شامل جفت هم مى شود؟
جواب : شامل جفت نمى شود.
سؤال 181: در صورت شک بین خون نفاس و خون زخم، تکلیف زن چیست؟
جواب : در این موارد احتیاط کند; یعنى عبادات را انجام دهد و از آنچه بر حائض حرام است پرهیز کند تا وضع او روشن شود.
1. یعنى دست به نام خدا و خطّ قرآن و نام پیامبران و ائمّه ـ علیهم السّلام ـ نزند، داخل مساجد نشود، به حرم پیامبر(صلى الله علیه وآله) و ائمّه ـ علیهم السّلام ـ مشرّف نگردد، طلاق نگیرد، آیات سجده را نخواند، آمیزش جنسى نکند و عبادتهاى خویش را انجام دهد و بعداً روزه هایش را نیز قضا بنماید.
