مسأله 89: تمام عبادتهایى که شرط صحّت آن وضو، یا غسل، یا تیمّم است; مانند نمازهاى روزانه، روزه و طواف خانه خدا، بر حائض حرام است; ولى بجا آوردن عباداتى که طهارت (یعنى وضو، یا غسل، یا تیمّم) در آن شرط نیست، مانند نماز میّت، مانعى ندارد.
مسأله 90: هر گاه زن در وسط نماز حائض شود، نماز او باطل است و نباید ادامه دهد، ولى اگر شک کند که حائض شده یا نه، نماز او صحیح است.
مسأله 91: هر گاه وقت نماز داخل شود و بداند یا گمان داشته باشد که اگر نماز را تأخیر بیندازد حائض مى شود، باید فوراً نماز را بخواند.
مسأله 92: هر گاه زن در اوّل وقت به اندازه انجام واجبات یک نماز پاک باشد و نماز نخواند و حائض شود، آن نماز را باید بعداً قضا کند و در اندازه «وقت براى انجام واجبات» باید ملاحظه حال خود را نماید، مثلا براى مسافر به اندازه دو رکعت و براى حاضر به اندازه چهار رکعت و کسى که وضو ندارد، وقت وضو را نیز باید در نظر بگیرد و همچنین تطهیر لباس و بدن، و اگر فقط به اندازه خود نماز وقت داشته باشد احتیاط قضا کردن نماز است.
مسأله 93: مستحبّ است زن حائض در وقت نماز خود را از خون پاک کند و دستمال و نوار بهداشتى را عوض نماید و وضو بگیرد، و اگر نمى تواند وضو بگیرد تیمّم کند و در جاى نماز خود رو به قبله بنشیند و مشغول ذکر خدا و دعا و صلوات شود، امّا خواندن قرآن و همراه داشتن آن و دست زدن به حواشى و فاصله میان خطوط آن (بدون این که دست او به خطهاى قرآن بخورد) و نیز خضاب کردن به حنا براى حائض شایسته نیست.
سؤال 94: اگر زنى به وسیله خوردن قرص از عادت ماهانه خود جلوگیرى کند، آیا مى تواند با آن حال قرآن بخواند و یا روزه وحجّ و سایر عباداتى که نیاز به طهارت دارد را انجام دهد؟
جواب : مى تواند، و اعمال او اشکالى ندارد.
سؤال 95: زنان و دخترانى که در حال گذراندن عادت ماهانه هستند و از خواندن نماز معذور مى باشند، آیا مى توانند جهت شکوه و عظمت بیشتر نماز جمعه، در این آئین پرشکوه شرکت کنند؟
جواب : در صورتى که در مسجد نباشد و نیّت نماز نکنند مانعى ندارد; هر چند بظاهر همراه جمعیّت بصورت نماز برخیزند.
