مسأله 155: هنگامى که زن از حیض پاک شود باید براى انجام عبادات خود غسل کند و اگر دسترسى به آب ندارد تیمّم نماید، غسل حیض همانند غسل جنابت انجام مى شود و از وضو نیز کفایت مى کند، ولى احتیاط مستحب آن است که وضو هم بگیرد (خواه قبل از غسل باشد یا پس از آن).
مسأله 156: هر گاه پیش از ده روز پاک شود و بداند که در باطن خون نیست، باید غسل کند و عبادتهاى خود را انجام دهد، اگر چه یقین داشته باشد پیش از تمام شدن ده روز دوباره خون مى بیند.
مسأله 157: هر گاه زن پیش از ده روز پاک شود، ولى احتمال دهد که در باطن خون است باید به وسیله قدرى پنبه خود را امتحان کند، چنانچه پاک بود غسل کند و عبادتهاى خود را انجام دهد و اگر پاک نبود، هر چند به خونابه آلوده باشد، باید مطابق احکامى که سابقاً درباره حائض گفته شد عمل نماید.
مسأله 158: نمازهاى روزانه که زن در حال حیض نخوانده قضا ندارد، ولى روزه واجب را باید قضا کند.
مسأله 159: اگردر حال عادت ماهیانه یا نفاس، آفتاب یا ماه بگیرد و تا آخر مدّتى که خورشید یا ماه باز مى شود از خون حیض و نفاس پاک نشده باشد نماز آیات بر او واجب نیست و قضا هم ندارد.
مسأله 160: هر گاه در آخر وقت نماز پاک شود باید غسل کند و نماز را بخواند، حتّى اگر به اندازه یک رکعت نماز وقت داشته باشد احتیاط واجب خواندن نماز است و در صورت نخواندن، قضاى آن را به جا آورد.
مسأله 161: هر گاه در آخر وقت پاک شود، امّا براى غسل وقت ندارد و فقط مى تواند تیمّم کند و یک رکعت نماز را در وقت و بقیّه را در خارج وقت به جا آورد نماز بر او واجب نیست، ولى اگر گذشته از تنگى وقت تکلیفش تیمّم است، مثل این که آب براى او ضرر دارد، باید تیمّم کند و نماز را به جا آورد.
مسأله 162: هر گاه زن پاک شود و شک کند که به مقدار کافى وقت براى نماز باقى مانده یا نه، باید نمازش را بخواند.
سؤال 163: زنى که در بین مسافرت، مثلا در هواپیما یا قطار، از حیض پاک مى شود و نمى تواند غسل کند چه وظیفه اى دارد؟
جواب : چنانچه بتواند تیمّم مى کند و نماز خود را با همان حال انجام مى دهد و اگر نتواند تیمّم کند نماز را احتیاطاً با همان حال مى خواند و بعد قضا مى کند (این در حال تنگى وقت است).
