7. قياس اولويت

SiteTitle

صفحه کاربران ویژه - خروج
ورود کاربران ورود کاربران

LoginToSite

SecurityWord:

Username:

Password:

LoginComment LoginComment2 LoginComment3 .
SortBy
 
دائرة المعارف فقه مقارن ج 2
6. الغاى خصوصيت8. عرف و عادت مردم در موضوعات
استدلال به اولويت كه گاهى نيز از آن به «قياس اولويت» تعبير مى شود، در مواردى كه اولويت قطعى باشد، مورد قبول فقهاى اماميه است.
ابن ادريس براى اثبات مقدار نزح (كشيدن آب چاه) در صورتى كه كافرى در چاه آب افتاده و در آن بميرد به دليل اولويت استناد كرده است،(1) زيرا براى حكم اين مسأله، دليل نقلى صريح وجود ندارد; ولى در مورد افتادن كافر در آب چاه و زنده بيرون آمدن آن دليل شرعى بر كشيدن تمام آب چاه موجود است، بنابراين كافر زنده اى كه پس از افتادن در آب بميرد به طريق اولى آن حكم را خواهد داشت. اين استدلال در موارد بسيارى از مسائل مستحدثه نيز مى تواند جارى شود; مثلا فقها مطالعه و معامله كتب ضلال را ـ براى غير متخصصين ـ حرام مى دانند; حال اگر سايت هاى اينترنتى يا فيلم ها و شبكه هاى ماهواره اى نيز بيش از آن بگذارد، به طريق اولى حرام است.

(1) . سرائر، ج 1، ص 73.
6. الغاى خصوصيت8. عرف و عادت مردم در موضوعات
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma