رسول اكرم(صلى الله عليه وآله) فرمود: «إنّ من السرف أن تأكل كلّ ما اشتهيت; يكى از مصاديق اسراف آن است كه هر آنچه ميلت به آن كشيد، بخورى».(1) در آيه (كُلُوا وَاشْرَبُوا وَلاَ تُسْرِفُوا)(2) با توجه به اينكه «لا تسرفوا» بلافاصله پس از امر به اكل و شرب، آمده است مى تواند ناظر به اين نكته باشد كه پرخورى از مصاديق اسرافى است كه از آن نهى شده است.
روشن است كه پرخورى و زياده روى در مصرف غذا افزون بر زيان هاى مادى و معنوى براى فرد و جامعه، باعث انواع بيمارى ها مى شود. امروزه بر كسى پوشيده نيست كه پاره اى از بيمارى ها ناشى از پرخورى و مصرف زياد خوراكى هاست. فرهنگ صحيح مصرف غذاها از جمله مسائلى است كه دين بر آن تأكيد دارد.
در روايتى از پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: «إيّاكم والبطنة فإنّها مفسدة للبدن و مورثة للسقم; از پرخورى بپرهيزيد كه بدن را فاسد مى كند و بيمارى به بار مى آورد».(3)
اميرمؤمنان على(عليه السلام) مى فرمايد: «إيّاك و البطنة فمن لزمها كثرت أسقامه; از پرخورى بپرهيزيد، زيرا هر كس بر آن مداومت نمايد به انواع بيمارى ها دچار شود».(4)
چنان كه بر كسى پوشيده نيست كه اعتدال و ميانه روى در خوردن، صحت و سلامتى را به ارمغان مى آورد، لذا در روايت ديگرى از اميرمؤمنان آمده است: «من اقتصر في أكله كثرت صحّته; هر كس كه در خوردن ميانه روى كند، تندرستى او دوام مى يابد».(5)
همچنين از امام كاظم(عليه السلام) مى خوانيم، كه فرمود: «لو أنّ الناس قصدوا في الطعام لاستقامت أبدانهم; اگر مردم در خوردن ميانه روى را رعايت كنند بدن هايشان سالم و استوار مى ماند».(6)

(1) . كنز العمال، ج 3، ص 444، شماره 7366.
(2) . اعراف، آيه 31 .
(3) . ميزان الحكمه، ج 1، ص 88 .
(4) . همان، ص 89 .
(5) . غررالحكم، ح 7404 .
(6) . محاسن برقى، ج 2، ص 439، ح 296 .