در این بخش انسان مى کوشد با توجّه مخصوص به پروردگار، راز و نیاز با او و نیایش به درگاه پاکش، روح خود را از جهان مادّه برتر ساخته، قلب و جان خود را از آلودگى به گناه شسته و صفات برجسته انسانى را در خود پرورش دهد، و با استمداد از قدرت و عظمت پروردگار، یأس و نومیدى را از خود دور سازد، همواره بیاد خدا بوده، و در برابر او احساس مسؤولیت کند.
قرآن مجید مى فرماید:
( و اَقِمِ الصَّلَوةَ لِذِکْرِى; و نماز را براى یاد من بپادار).
بنابراین روشن است که سود و نتیجه عبادات و نیایش ها متوجّه عبادت کنندگان مى شود.
«اثر تربیتى» عبادات - در صورتى که با توجّه مخصوص و آداب خاصّش انجام شود - قابل انکار نیست، به طور قطع خدا نیازى به نیایش ما ندارد و این ما هستیم که با نیایش و عبادت او به «نتایج بزرگ تربیتى و اخلاقى» مى رسیم.
به گفته دکتر «الکسیس کارل»دانشمند و محقّق معروف:
«هنگامى که کلمات منطقى براى امیدوارى نمى توان یافت، نیایش، انسان را امیدوار مى کند، «و قدرت ایستادگى در برابر حوادث بزرگ» را به او مى بخشد، این کیفیّت ممکن است در همه کس آشکار گردد».
در جاى دیگرى از کتاب خود مى گوید: «نیایش بر روى صفات و خصائل انسان اثر مى گذارد بنابراین باید نیایش را پیوسته انجام داد».
در ادامه مى گوید:
«اجتماعاتى که احتیاج به نیایش را در خود کشته اند معمولا از فساد و زوال مصون نخواهند بود».
اثر عبادت و نیایش به قدرى عجیب و سریع است که حتّى گاهى در جسم انسان آثار شگفت آورى از خود ظاهر مى سازد و از طرق حسّى آثار آن را مى توان مشاهده نمود.
به گفته همان دانشمند:
«نتایج نیایش را با علم نیز مى توان دریافت، زیرا نیایش نه تنها بر روى حالات عاطفى، بلکه بر روى کیفیّات بدنى نیز اثر مى کند، و گاهى در چند لحظه یا چند روز بیمارى جسمى را بهبود مى بخشد».
عبادات اسلامى ساده، سهل و آسان است و همه به راحتى مى توانند آن را انجام دهند حتى براى بیماران و افراد ناتوان تسهیلات فراوانى قائل شده است.
قابل توجّه این که نیایش ها و عبادت هاى اسلامى علاوه بر آثار عاطفى، روانى، اخلاقى و به طور خلاصه جنبه هاى فردى، «اثرات اجتماعى» قابل ملاحظه اى دارد، به عنوان مثال این را در سه عبارت مهم نماز، روزه، و حج بررسى مى کنیم:
