از آن جا که انسان نمى تواند«خلأ فکری» را برای مدت طولانی تحمل کند اگر فضای فکر او با عقاید و تعلیمات صحیح پر نشود گرایش او به مکتب های غلط و ارزش های کاذب حتمی است، و در چنین حالتی هر گونه عقیده خرافی، و احیاناَ ویرانگر می تواند فضای روح او را بدون برخورد با مانعی پر کند و برای همیشه رسوبات مزاحمی در اعماق مغز او باقی گذارد.
گرایش انسان به « بت پرستى، انسان پرستى، خرافات گوناگون; اعتقاد به تأثیر یک سلسله موهومات در سر نوشت خود» که حتى در حالات بعضى از دانشمندان جهان دیده مى شود، همه ناشى از همین «خلأ روحى» است، مذهب خلأ ایدئولوژیکى و فکرى انسان را به تعلیمات صحیح خود پر مى کند و از گرایش به بیهودگى ها و موهومات باز مى دارد.
بنابراین مذهب اگر بصورت صحیحى تفهیم گردد عامل مهمى براى مبارزه با خرافات است; و البتّه در غیر این صورت خود عاملى براى گسترش آن خواهد بود.
* * *