در آغاز سوره سوگندهاى بیدارکننده اى را ذکر مى کند، وبعد از آن سخن از پاره اى از ضعفهاى نوع انسان همچون کفر وبخل ودنیاپرستى به میان مى آورد، وسرانجام با اشاره کوتاه وگویائى به مسأله معاد، واحاطه علمى خداوند به بندگان، سوره را پایان مى دهد.
در فضیلت تلاوت این سوره از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله)آمده است: «هرکس آن را تلاوت کند به عدد هر یک از حاجیانى که (شب عید قربان) در «مزدلفه» توقف مى کنند ودر آنجا حضور دارند ده حسنه به او داده مى شود.
در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: «هرکس سوره «والعادیات» را بخواند، وبر آن مداومت کند، خداوند روز قیامت او را با امیرمؤمنان على(علیه السلام)مبعوث مى کند ودر جمع او ومیان دوستان او خواهد بود».
ناگفته پیداست که این همه فضیلت براى آنهاست که آن را برنامه زندگى خویش قرار دهند وبه تمام محتواى آن ایمان دارند وعمل مى کنند.