(آیه 9) در این آیه به توصیف روزقیامت پرداخته، چنین مى گوید: «این (بعث ونشور وحساب وجزا) در زمانى خواهد بود که همه شما را در آن روزِ اجتماع ]=روز رستاخیز[ گِردآورى مى کند» (یَوْمَ یَجْمَعُکُمْ لِیَوْمِ الْجَمْعِ).
یکى از نامهاى قیامت «یَوْم الْجَمْعِ» است که در آیات قرآن با تعبیرهاى مختلف کراراً به آن اشاره شده است، از جمله در آیه49 و50 سوره واقعه مى خوانیم: «بگو: تمام اولین وآخرین در میعاد روز معینى جمع مى شوند» واز آن به خوبى استفاده مى شود که رستاخیز همه انسانها در یک روز است.
سپس مى افزاید: «آن روز روزِ تغابن است» (ذلِکَ یَوْمُ التَّغـابُنِ).
روزى است که «غابن» (برنده) و«مغبون» (بازنده) شناخته مى شوند، روزى که روشن مى شود چه کسانى در تجارت خود در عالم دنیا گرفتار غبن وخسارت وپشیمانى شده اند؟
به این ترتیب یکى دیگر از نامهاى قیامت «یَوْمُ التَّغـابُن» روز ظهور غبن هاست.
سپس به بیان حال مؤمنان در آن روز پرداخته، مى افزاید: «وهرکس به خدا ایمان بیاورد وعمل صالح انجام دهد، گناهان او را مى بخشد واو را درباغهائى از بهشت که نهرها از زیر درختانش جارى است وارد مى کند، جاودانه درآن مى مانند واین پیروزى بزرگى است» (وَمَنْ یُؤْمِنْ بِاللهِ وَیَعْمَلْ صـالِحًا یُکَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئـاتِه وَیُدْخِلْهُ جَنّات تَجْرى مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهـارُ خـالِدینَ فیهـا اَبَدًا ذلِکَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ).
به این ترتیب هنگامى که دو شرط اصلى، یعنى ایمان وعمل صالح حاصل شود، این مواهب عظیم پشتِ سر آن خواهد بود.
(آیه 10) در این آیه مى افزاید: «اما کسانى که کافر شدند، وآیات ما را تکذیب کردند اصحاب دوزخند، جاودانه در آن مى مانند، و(سرانجام آنها) سرانجامِ بدى است» (وَالَّذینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِـایـاتِنـا اُولئِکَ اَصْحـابُ النّارِ خـالِدینَ فیهـا وَبِئْسَ الْمَصیرُ).
در اینجا نیز، عامل بدبختى دو چیز شمرده شده است: «کفر» و«تکذیب آیات الهى» که ضد «ایمان» و«عمل صالح» است، ودر نتیجه در آنجا سخن از بهشت جاویدان است ودر اینجا از دوزخ همیشگى، آنجا فوز عظیم است واینجا بئس المصیر وسرانجام مرگبار!
