این سوره که در حقیقت سوره «تهذیب نفس» و«تطهیر قلوب از ناپاکیها وناخالصیها»ست، بر محور همین معنى دورمى زند، منتها در آغاز سوره به یازده موضوع مهم از عالم خلقت وذات پاکخداوند براى اثبات این معنى که فلاح ورستگارى در گرو تهذیب نفس استقسم یاد شده، وبیشترین سوگندهاى قرآن را بطور جمعى در خود جاى دادهاست.
ودر پایان سوره به ذکر نمونه اى از اقوام متمرد وگردنکش ـکه به خاطر ترک تهذیب نفس در شقاوت ابدى فرو رفتند، وخداوند آنها را به مجازات شدیدى گرفتار کرد، یعنى قوم ثمودـ مى پردازد.
در فضیلت تلاوت این سوره همین بس که در حدیثى از پیغمبراکرم(صلى الله علیه وآله)آمده است: «هرکس آن را بخواند گوئى به تعداد تمام اشیائى که خورشید وماه برآنها مى تابد در راه خدا صدقه داده است»!
ومسلماً این فضیلت بزرگ از آنِ کسى است که محتواى بزرگ اینسوره کوچک را در جان خود پیاده کند، وتهذیب نفس را وظیفه قطعى خودبداند.