مسأله 86 ـ مخارجى را که براى به دست آوردن درآمد مى کند، مانند خرج باربرى و دلالى و غیر آن جزء مخارج کسب حساب مى شود.
مسأله 87 ـ هرگاه کسى مالى را که خمسش را نداده اند خریدارى کند، معامله او نسبت به خمس باطل است، مگر آن که حاکم شرع اجازه دهد که در این صورت خمس پول معامله را باید
به حاکم شرع داد و اگر به فروشنده داده باشد باید از او بگیرد و به حاکم شرع دهد.
مسأله 88 ـ هرگاه مالى دارد که خمس آن را داده یا اصلاً خمس ندارد (مانند ارث) چنانچه قیمتش بالا رود، اگر از سال بگذرد و آن را بفروشد باید خمس اضافه قیمت را بدهد.
مسأله 89 ـ اگر قیمت جنسى که براى تجارت خریده بالا رود و روى ملاحظات تجارتى و کسبوکار آن را نفروشد و در بین سال قیمتش پایین آید، خمس مقدارى که بالا رفته بر او واجب نیست، ولى اگر قیمت آن تا آخر سال همچنان بالا باشد باید سر سال خمس آن را بدهد، هر چند قیمت آن بعد از گذشتن سال پایین آید، این در صورتى است که آخر سال وقت فروش آن باشد و به میل خود آن را نگه دارد.
مسأله 90 ـ کسى که درآمدى از کسب و کار به دست آورده اگر مال دیگرى هم دارد که خمس آن واجب نیست یا خمس آن را داده، لازم نیست آن دو را از هم جدا کند و مخارج سال خود را از فایده کسب آن سال بردارد، حتى اگر مخارج خود را از پولى که خمس ندارد یا خمسش را قبلاً داده است بردارد، در آخر سال خمس این مخارج را از درآمد آن سال کم مى کند.