خوردن و آشامیدن

مسأله 435ـ اگر روزه دار عمداً چیزى بخورد یا بیاشامد، روزه اش باطل مى شود.

مسأله 436ـ اگر کسى عمداً چیزى را که لاى دندانش مانده است فرو برد، روزه اش باطل مى شود.

مسأله 437ـ فرو بردن آب دهان، روزه را باطل نمى کند، هرچند زیاد باشد.

مسأله 438ـ اگر روزه دار به سبب فراموشى (نمى داند روزه است) چیزى بخورد یا بیاشامد،روزه اش باطل نمى شود،خواه کم باشد یا زیاد.

مسأله 439ـ انسان نمى تواند، بخاطر ضعف، روزه را بخورد، ولى اگر ضعف او به قدرى است که معمولاً نمى شود آن را تحمّل کرد، یا سبب بیمارى مى شود، خوردن روزه اشکال ندارد.

استمناء

مسأله 440ـ اگر روزه دار با خود کارى کند که منى(1) از او بیرون آید روزه اش باطل مى شود(2)، امّا اگر بى اختیار در حال خواب یا بیدارى بیرون آید، روزه باطل نمى شود.

مسأله 441ـ هرگاه روزه دار مى داند که اگر در روز بخوابد محتلم مى شود، یعنى در خواب منى از او بیرون مى آید، جایز است بخوابد و چنانچه محتلم شود براى روزه او اشکالى ندارد.

تزریق آمپول

مسأله 442ـ تمام انواع آمپول هاى دارویى یا تقویتى که به صورت عضلانى تزریق مى شوند و همچنین تزریق عضلانى واکسن براى افراد روزه دار اشکالى ندارد ولى تزریق آمپول ها و سرم هاى وریدى (در رگ) جایز نیست، و اگر مجبور است که آن را تزریق کند روزه او باطل مى شود.

رساندن غبار غلیظ به حلق

مسأله 443ـ اگر روزه دار غبار غلیظى به حلق برساند، بنابراحتیاط واجب روزه اش باطل مى شود; چه غبار خوراکیها باشد مانند آرد، یا غیر خوراکى، مانند خاک.

فرو بردن تمام سر در آب

مسأله 444ـ اگر روزه دار عمداً تمام سر را در آب فرو برد، بنا بر احتیاط واجب روزه اش باطل مى شود. ولى دوش حمام و مانند آن مانعى ندارد.

مسأله 445ـ اگر روزه دار بى اختیار در آب بیفتد و تمام سر او را آب بگیرد، یا فراموش کند که روزه است و سر در آب فرو برد، روزه او باطل نمى شود; ولى همین که فهمید باید فوراً سر را از آب بیرون آورد.

قى کردن

مسأله 446ـ هرگاه روزه دار عمداً قى کند، هرچند به سبب بیمارى باشد، روزه اش باطل مى شود.

مسأله 447ـ اگر روزه دار نداند روزه است، یا بى اختیار قى کند، روزه اش باطل نمى شود.

دروغ بستن به خدا و پیامبر(صلى الله علیه وآله) و امامان(علیهم السلام)

مسأله 448ـ هرگاه روزه دار دروغى به خدا و پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله)و جانشینان معصوم او(علیهم السلام) نسبت دهد خواه با گفتن باشد، یا نوشتن، یا اشاره و مانند آن، بنابراحتیاط واجب روزه اش باطل مى شود، هر چند بلافاصله توبه کند. دروغ بستن به سایر انبیا و فاطمه زهرا(علیها السلام)نیز همین حکم را دارد.

 

باقى ماندن بر جنابت تا اذان صبح

مسأله 449ـ اگر شخص جنب عمداً تا صبح غسل نکند بنابر احتیاط واجب روزه اش باطل است ولى اگر توانایى برغسل ندارد یا وقت تنگ است تیمّم نماید، امّا اگر از روى عمد نباشد روزه اش صحیح است و زنى که از حیض یا نفاس پاک شده و تا اذان صبح غسل نکرده در حکم کسى است که باقى بر جنابت مانده است.

مسأله 450ـ اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش کند و بعد از یک یا چند روز یادش بیاید، باید روزه هر چند روزى را که یقین دارد جنب بوده قضا نماید، مثلاً اگر نمى داند سه روز جنب بوده یا چهارروز، باید سه روز را قضا کند و قضاى روز چهارم احتیاط مستحبّ است.

مسأله 451ـ هرگاه روزه دار در روز محتلم شود بهتر است فوراً غسل کند امّا اگر نکند براى روزه اش اشکالى ندارد.

مسأله 452ـ هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بیدار شود و ببیند محتلم شده روزه اش صحیح است، خواه بداند پیش از اذان محتلم شده، یا بعد از آن و یا شک داشته باشد.

مسأله 453ـ اگر زن پیش از اذان صبح از حیض یا نفاس پاک شود و در غسل کردن کوتاهى کند، بنابراحتیاط واجب روزه اش باطل است، ولى چنانچه کوتاهى نکند، مثلاً منتظر باشد که حمّام باز شود یا آب حمّام گرم شود و تا اذان غسل نکند در صورتى که تیمّم کرده باشد روزه او صحیح است.

مسأله 454ـ زنى که در حال استحاضه است باید غسل خود را به تفصیلى که در احکام استحاضه گفته شد به جا آورد و روزه او صحیح است.

مسأله 455ـ اگر در ماه مبارک رمضان پیش از اذان صبح از حیض پاک شود و براى غسل وقت ندارد تیمّم کند و روزه اش صحیح است اما اگر براى هیچ کدام از غسل و تیمّم وقت ندارد باید بعداً غسل کند و روزه او نیز صحیح است.

مسأله 456ـ اگر بعد از اذان صبح از خون حیض پاک شود نمى تواند روزه بگیرد، هم چنین اگر در اثناى روز خون حیض ببیند اگر چه نزدیک مغرب باشد.

1 . منى رطوبتى است که در اوج شهوت جنسى از مجراى ادرار (تناسلى) خارج مى شود.
2 . استمنا کردن حرام است و این کار زیانهاى زیاد و غیر قابل انکارى دارد.