مسأله 383ـ اگر امام جماعت یکى از نمازهاى یومیّه را مى خواند، هر کدام از نمازهاى یومیّه را مى توان به او اقتدا کرد، بنابراین اگر امام، نماز عصر را مى خواند، مأموم مى تواند، نماز ظهر را به او اقتدا کند، و اگر مأموم پس از آن که نماز ظهر را خواند، جماعت برپا شود مى تواند، نماز عصر را به ظهر امام اقتدا کند.
مسأله 384ـ مأموم مى تواند نماز قضاى خود را به نماز اداى امام، اقتدا کند، هرچند قضاى دیگر نمازهاى یومیّه باشد، مثلاً امام جماعت نماز ظهر را مى خواند و او قضاى نماز صبح را.
مسأله 385ـ نماز جماعت، حدّاقل با دو نفر برپا مى شود، یک نفر امام و یک نفر مأموم، مگر در نماز جمعه که حدّاقل باید پنج نفر باشند.
مسأله 386ـ نمازهاى مستحبّى را نمى توان به جماعت خواند، مگر نماز طلب باران.(1)
مسأله 387ـ مأموم نباید تکبیرة الإحرام را پیش از امام بگوید.
مسأله 388ـ مأموم، باید غیر از حمد و سوره همه چیز نماز را خودش بخواند، ولى اگر رکعت اوّل یا دوم او، همراه رکعت سوم یا چهارم امام باشد، باید حمد و سوره را نیز خودش بخواند.
مسأله 389ـ نماز فرادا به هنگام نماز جماعت، در صورتى که هتک نماز جماعت یا توهین به امام جماعت محسوب شود، جایز نیست، در غیر این صورت اشکالى ندارد.
مسأله 390ـ در صورتى که دسترسى به روحانى واجد شرایط نباشد امامت غیر روحانى واجد شرایط امامت جماعت، اشکالى ندارد. ولى اگر دسترسى به روحانى واجد شرایط باشد، احتیاط آن است که او را مقدّم بدارند.
1 . به این نماز، نماز «استسقا» گفته مى شود.
