تقیّه به «سپر» و گاهى به سایر وسائل دفاعى سربازان در برابر دشمنان تشبیه شده و این خود مى رساند که تقیّه (به مفهوم واقعى) کار مجاهدان است نه گوشه گیران فاقد تعهد و مسئولیت و نه عافیت طلبان ترسو!
چهره تقیّه در روایات اسلامى همانند چهره آن در قرآن یک چهره سازنده و انقلابى است هر چند آنها که در مفاهیم اسلامى را مسخ کرده اند; بدون مراجعه به متن قرآن (بزرگ ترین سند خدشه ناپذیر اسلام) و متون احادیث معتبر روى افکار کوتاه خود آن را در یک چهره تخدیرى و بازدارنده منعکس ساخته اند.
براى درک این حقیقت یک بررسى کوتاه و دقیق روى احادیث تقیّه به عمل مى آوریم تا بار دیگر این حقیقت بى پرده براى همگان روشن شود، که تقیّه نوعى از مبارزه حساب شده است، نه سکوت و سازش و تسلیم.
این احادیث را مى توان به چند گروه تقسیم کرد: