مواردى که دلیل منطقى روشنى دارد مانند تحریم مشرویات الکلى در اسلام، و هر مسأله همانند آن، تقیّه ممنوع است.
در این گونه موارد نیز باید سد تقیّه را شکست و به جاى کتمان عقیده، دست به استدلال منطقى زد و به طرف مخالف طورى فهماند که این یک حکم قطعى است و اجراى آن بر هر مسلمانى واجب است.
بعضى از افراد ضعیف و ترسو، هنگامى که مثلا در حلقه یک عده شرابخوار قرار مى گیرند گاهى از ترس ملامت آنها; همرنگشان مى شوند; و گاهى به این عذر که مشروبات به مزاج من نمى سازد، متشبث مى گردند، و ترک مى کنند، اما آنها در هر دو صورت خطا کارند، باید حدّاقل با صراحت بگویند:
ما مسلمانیم و به همین دلیل شراب نمى خوریم.
همچنین در مورد واجبات و محرمات دیگر یا وظایف مسلم انسانى و اجتماعى و سیاسى.