تقسیم پورسانت هاى این شرکت گرچه ظاهراً با طرز تقسیم پورسانت در شرکت هاى مشابه تفاوتى دارد، ولى اصول کلّى حاکم بر آن هیچ تفاوتى با آنها ندارد. بدین جهت از شرح و تفصیل آن صرف نظر مى کنیم.
* * *
آنچه در این فصل از نظر شما خوانندگان محترم گذشت اطّلاعاتى اجمالى نسبت به پنج شرکت معروف خارجى بود، که نسبتاً فعالیّت گسترده اى در ایران اسلامى دارند، ولى شرکت هاى اقتصادى ناسالم و کلاهبردار خارجى، منحصر به آنچه گذشت نیست، که به خاطر رعایت اختصار، و محدودیّت فعالیّت آنها در ایران، از بیان نحوه فعالیّت آنان خوددارى شد.
علاوه بر این که، کارشناسان معتقدند تمام این شرکت ها «سر و ته یک کرباسند!» و فقط ظاهر آنها با هم متفاوت است; بدین جهت شرح حال تک تک آنها لازم نیست. به دو نظریّه در موضوع فوق توجّه کنید:
1ـ اثرات سوء این گونه شرکت ها، که شاید آن ها پیش از این تحت عنوان «پنتاگونو» نیز فعالیّت مى کردند، بر بدنه اقتصاد کشور بسیار روشن است. خروج بى رویّه ارز، و عدم پرداخت مالیات، از جمله اثرات منفى فعالیّت این نوع شرکت ها است». (روزنامه همشهرى، مورّخ 27/7/83)
2ـ روزنامه شرق، مورّخ 31/4/84، ضمن مقاله اى تحت عنوان «گلدکوئست یک بازار نامطمئن» آورده است:
«بسیارى از این سیستم ها با بهره گیرى از تجربه شکست خورده پنتاگونو براى هر بازاریابى مدّت زمان مفیدى را در نظر گرفتند. به این ترتیب، طىّ سال هاى اخیر انواع و اقسام بازاریابى هاى شبکه اى، با عناوینى چون «پرایم بانک»، «سولاتیر کمبرلى»، «ماى سون دایاموند» و... شکل گرفتند، که هر کدام پس از مدّتى با پایان یافتن زمان مقتضى، از سوى گردانندگانش تعطیل مى شد، و به شکلى دیگر در مى آمد. این پوست اندازى در واقع به نفع گردانندگان اصلى این شبکه ها تمام مى شد».
