خلاصه مسائلى که مشروحاً گذشت را مى توان در بیست مسأله به شرح زیر بیان کرد:
مسأله 1 ـ اعتکاف از مستحبّات است، ولى به نذر و مانند آن واجب مى شود و قصد عبادت شرط است.
مسأله 2 ـ اعتکاف بیش از سه روز هم جایز است; ولى هر گاه دو روز اضافه مى کند، روز سوم را بر آن بیافزاید (بنابراحتیاط واجب).
مسأله 3 ـ اعتکاف باید در مسجد جامع باشد و منظور از مسجد جامع، مسجدى است که در آن نماز جماعت بطور مرتّب اقامه مى شود.
مسأله 4 ـ خارج شدن از مسجد عمداً موجب بطلان اعتکاف است. و از روى فراموشى نیز بنابراحتیاط، چنین است.
مسأله 5 ـ اعتکاف براى زنان هم جایز است; ولى احتیاط واجب آن است که از همسرشان اجازه بگیرند.
مسأله 6 ـ احتیاط آن است که در اعتکاف براى غیر، قصد اهداى ثواب کند، خواه حىّ باشد یا میّت، بنابراین مى توان قصد چند نفر را نمود.
مسأله 7 ـ لازم نیست روزه براى اعتکاف باشد، بلکه مى تواند روزه ماه مبارک یا روزه قضا و مانند آن را بجا آورد، ولى روزه استیجارى مشکل است.
مسأله 8 ـ اعتکاف مستحب را در دو روز اوّل مى توان رها کرد; ولى روز سوم رها کردن جایز نیست.
مسأله 9 ـ بهتر است که مدّت اعتکاف در یک مسجد باشد; ولى در دو مسجد متّصل به هم نیز مانعى ندارد.
مسأله 10 ـ در جایى که مشکوک است جزء مسجد مى باشد یا نه، و ظاهر حال گواهى بر چیزى نمى دهد، اعتکاف صحیح نیست.
مسأله 11 ـ زنان نیز فقط در مسجد مى توانند معتکف شوند.
مسأله 12 ـ کودکان ممیّز نیز مى توانند اعتکاف کنند.
مسأله 13 ـ در موارد زیر، شخص اعتکاف کننده مى تواند از مسجد خارج شود.
الف) براى هرگونه کار ضرورى شرعى یا عرفى، مانند رفتن به دستشویى و غسل واجب و تهیّه ضروریات.
ب) همچنین براى گواهى دادن در دادگاه و حضور در نمازجمعه و تشییع جنازه و عیادت مریض، امّا براى هر کار مستحبّى جایز نیست.
مسأله 14 ـ نشستن بر فرش غصبى هنگام اعتکاف موجب بطلان اعتکاف نمى شود، برخلاف محلّ غصبى (مثلا جاى دیگران را غصب کند)، بنابر احتیاط.
مسأله 15 ـ جایز است در اعتکاف، در آغاز نیّت، شرط کند که هر گاه عذر عرفى یا شرعى براى او پیدا شد، بتواند اعتکاف را به هم بزند. در این صورت هر وقت عذرى پیدا شود مى تواند آن را به هم زند، حتّى در روز سوم.
مسأله 16 ـ اعتکاف کمتر از سه روز کامل جایز نیست. و روز، از اوّل طلوع فجر تا غروب آفتاب است.
مسأله 17 ـ اعتکاف در شبستان و سرداب و صحن مسجد جایز است، مگر در مواردى که ثابت شود حیاط، جزء مسجد نیست، یا ظاهر حال چنین باشد.
مسأله 18 ـ پنج چیز بر معتکف حرام است:
اوّل) تمتّع از همسر، خواه جماع باشد یا لمس و بوسیدن بنابر احتیاط.
دوم) استمنا بنابر احتیاط واجب، هر چند از طریق حلال باشد مانند ملاعبه با همسر.
سوم) بوییدن عطریّات و بوهاى خوش، هر چند به قصد لذّت نباشد.
چهارم) خرید و فروش، بلکه مطلق تجارت با نبودن ضرورت (بنابراحتیاط); ولى پرداختن به امور مباح دنیوى مانند خیاطى و امثال آن اشکالى ندارد.
پنجم) جدال بر سر مسائل دینى یا دنیوى به قصد غلبه کردن برطرف مقابل و اظهار فضیلت، و در این امور فرقى میان شب و روز نیست.
مسأله 19 ـ پرداختن به امور دنیوى و مطالعات مربوط به آن براى معتکف جایز است، هر چند بهتر ترک این امور و توجّه به عبادات و طاعات مى باشد.
مسأله 20 ـ هرگاه اعتکاف خود را با یکى از امور گذشته باطل کند، اگر به سبب نذر بر او واجب معیّن بوده، باید قضا کند. و اگر واجب غیر معیّن بوده واین امر در روز سوم بوده نیز باید قضا کند. و اگر در روز اوّل بوده لازم نیست. قضاى اعتکاف واجب فورى نیست، بلکه وقت آن وسیع است.