Quran ayələrinin zahiri mənası göstərir ki, həzrət Adəmin (ə) olduğu cənnət Yerin yaşıl təbiətli bir bölgəsinin nemət dolu və füsunkar bağlarından biri idi. Ona görə ki, Qiyamətin vədə verilmiş cənnəti əbədi nemətdir. Quran ayələrinin çoxunda onun əbədi olduğundan söz açılır və ondan çıxmaq qeyri-mümkündür.
Həmçinin günaha qurşanmış və imansız İblis əbədi cənnətdə ola bilməzdi. Bu ehtimal da verilir ki, sözügedən cənnət səmadakı planetlərin birində yerləşir və əbədi cənnət mənasında deyil.

Quran ayələrinin zahiri mənası cənnət və cəhənnəmin hazırda olduğunu təsdiqləyir. Misal üçün “Ali-İmran” surəsinin 133-cü ayəsində və bir çox ayələrdə “Hazırlanmışdır” ifadəsi və yaxud həmin kökdən olan digər ifadələr bəzən cənnət, bəzən də cəhənnəm haqqında diqqət çəkir.
Sözügedən ayələrdən belə başa düşmək olar ki, cənnət və cəhənnəm hal-hazırda hazırlanmış və insanların pis və yaxşı əməlləri sayəsində daim genişlənməkdədir.

“Gözlərə işıq gətirən” ifadəsi axirət günü saleh insanlara veriləcək nemət və mükafatların son dərəcə nəhəng olmasından xəbər verir. Ələlxüsus, “nəfs” sözünün mənfi düzümdə ümumi isim formasında işlənməsi külli məna daşıyır və hamıya, hətta müqərrəb mələklərə və pərvərdigarın övliyalarına da şamil olur.
 

Ayələrin birində bu şərab “Təhur şərab” adlandırılır.
Digər ayədə təkid olunur ki, bu şərab saf, qatışıqsız, ləzzətli, başağrı verməyən, sərxoşluq gətirməyən, ağlı pozmayan bir şərabdır.
Başqa bir ayədə buyurur: "Onlara (isidən və xoş əhval ruhiyyə gətirən) zəncəfil qatılmış camdan içirdərlər."

 

Əgər Allah bu dünyanın bər-bəzəyini tənqid edirsə, bu, ona görədir ki, bu dünyanın məhdudiyyətləri belə bir həyata çatmağın müxtəlif zülm və haqsızlıqlarla və ondan bəhrələnməyin  isə qəflət və xəbərsizliklə yanaşı olmasına səbəb olur. Amma o dünyada imkanlar çox geniş olduğundan bu zinətləri əldə etmək insanlar üçün heç bir problem yaratmır, ayrı seçkiliyə, kiminsə haqqının tapdalanmasına səbəb olmur, kin və nifrət yaratmır və mənəviyyatla dolu olan mühitdə insanı Allahdan qafil etmir. Onu qorumağa və mühafizə xidmətinə ehtiyac duyulmur, rəqiblər paxıllıq törətmir, təkəbbür və lovğalığa bais və Allahdan və onun xəlqindən ayrı düşməyə səbəb olmur.

Allah-taala “Məryəm” surəsində buyurur:
"Bu, Öz bəndələrimizdən təqvalı olan hər bir kəsə irs verəcəyimiz həmin Cənnətdir."
 Diqqət etmək lazımdır ki, “İrs” sözü lüğət kitablarında “mülkiyyətə keçirmək” mənasında işlənmişdir və təkcə dünyadan getmiş insanın malının qohumlarına keçməsinə məxsus edilmir.

 

Allah-taala sözügedən ayələrdə ən azı yeddi nemətin adını çəkir: O gün (bəzi) üzlər (sevinc içində) şad və təravətli olar. Ali və uca məqamlı Cənnətdə olarlar. Orada əsla boş və bihudə bir söz eşitməzsən və eşitməzlər. Orada bulaqlar daim axır. O Cənnət bağlarında uca taxtlar var. Bulaqların kənarında gözəl piyalələr qoyulmuşdur. (Orada taxtlar üzərində) bir-birinin yanına düzülmüş yastıqlar var. Orada dəbdəbəli və çox gözəl xalçalar döşənmişdir.

Bu ayələrdə həqiqətdə Cənnət əhlinin on dörd növ neməti sadalanmışdır:
1. Cənnət bağları (Cənnat). 2. Müxtəlif nemətlər (nəim). 3. Sevinc və şadlıq. 4. Cəhənnəm əzabından təhlükəsizlik. 5. Yemək. 6. Cənnətin içkilərindən zövqlə içmək. 7. Bir-birinin kənarında sıralanmış taxtlara söykənmək. 8. Hurilərdən olan həyat yoldaşları. 9. İmanlı övladların onlara qovuşması. 10. Müxtəlif çeşidli ləzzətli meyvələr. 11. İstədikləri qədər müxtəlif ətlər. 12. Pakizə şərabla dolu piyalələr. 13. Mirvari surətli xidmətçilər. 14. Nəhayət, bir yerə toplaşıb məclis təşkil etmək, keçmişləri xatırlamaq və hazırkı vəziyyətdən zövq almaq.
Bu nemətlərin bir qismi maddi, böyük bir qismi isə mənəvi nemətlərdir, lakin Cənnətin maddi və mənəvi nemətləri bunlardan ibarət deyil. Sadalananlar onun yalnız bir guşəsidir.

Ümumiyyətlə, Cənnətin qapıları dünyada olduğu kimi bağların, sarayların, evlərin girişində qoyulan qapılar kimi deyil. Bu qapılar Cənnətə girməyə səbəb olan əməl və işlərə bir işarədir. Bu səbəbdən bir sıra hədislərdə deyilir ki, Cənnətin qapılarının müxtəlif adları var. O cümlədən qapılardan biri “Babul-mucahidin” (Mücahidlər qapısı) adlanır. Mücahidlər cihad etdikləri silahla Cənnətin həmin qapısından içəri keçərlər. Mələklər onlara xoşgəldin deyib salamlayarlar.

Quran ayələrinə görə cənnət əhli biri-birlərinə salam verərək alqışlayarlar: "Onların oradakı xeyir-duaları “salam”dır." Oradakı salamların daha üstünü isə Pərvərdigarın salamıdır. Ayədə deyilir:
"Orada əsla bihudə və günah sözlər eşitməyəcəklər. Salam, salamdan başqa!"