Ayəni belə təfsir etmək olar ki, bu ad qiyamət günü baş verəcək görüşlərdən xəbər verir: bəndələr pərvərdigarları ilə, keçmiş nəsillərlə gələcək nəsillər bir-biri ilə, haqq və batil rəhbərləri öz davamçıları ilə, təkəbbürlü güclülər zəiflərlə, zalımlar məzlumlarla və s.

Ayənin zahiri mənasından belə başa düşülür ki, ad qoymanın səbəbi o böyük gün bütün məxluqların birincidən axırıncıya qədər toplaşmasıdır.

Əvvəla sazişin pozulması müqəddiməsiz olmamışdır. Müəyyən əlamətlərə görə onlar özləri əhd-peymanı pozmuşdular.
İkincisi, xüsusi şərait altında hər hansı bir tayfaya və yaxud millətə güclə qəbul etdirilən sazişlər çarəsizlik üzündən qəbul olunursa, hakimiyyət və güc əldə etdikdən sonra onları bir tərəfli şəkildə ləğv etməkdə bir qəbahət yoxdur. Bundan əlavə, görürük ki, müşriklərlə sazişin ləğvi qəflətən baş vermədi. Onlara dörd ay möhlət verildi və bununla da onlara daha çox fikirləşmək fürsəti verildi ki, bəlkə geridə qalmışlığa, cahilliyə və xəbisliyə səbəb olan bu xurafatlardan əl çəksinlər.

Bu, eynilə cinayət törətmiş şəxslərin davranışı kimidir. Onlar istintaqın ilk dəqiqələrində hər şeyi, hətta öz dostları ilə tanışlığını rədd edirlər.
Amma cinayətlə bağlı faktları və canlı şahidləri ona təqdim edərkən məsələnin kifayət qədər aydın olduğunu və inkar üçün heç bir yol qalmadığını başa düşürlər. Bu ehtimal da var ki, şirki inkar edənlər özlərinin həqiqətən müşrik olduqlarına inanmırlar. Misal üçün xristianlar üç tanrıya inanır və eyni halda özlərini təkallahlı sanırlar.   

“Əzifəh” sözü mənası vaxt darlığına dəlalət edən “əzəf” sözündən götürülmüşdür. Təbii ki, “yaxın olmaq” mənasını da daşıyır. Qiyamət günü yaxın olmasına və vaxtının dar olmasına görə belə adlanmışdır.