Məhəmməd peyğəmbərdən (s) nəql olunan hədisə görə Allah bu şərtlə asan hesab çəkər ki, səndən əsirgəyənə bəxşiş edəsən, əlaqəni kəsənlə əlaqə yaradasan və sənə zülm edəni əfv edəsən."

Bir hədisə görə Allah-taala Qiyamət günü bəndələrinin hamısından bir qoyunun sağılacağı qısa bir müddətdə hesab çəkəcəkdir. Digər hədisdə deyilir: "Allah-taala bütün bəndələrinin hesabına bir göz qırpımında yetişəcəkdir."

“İbtila” ayəsində təkid olunur ki, bu əhd-peymanlar və ilahi mənsəblər yalnız zülm və günah qarşısında daxili qoruyucu amilə malik olan şəxslərə verilir. Çünki imamət bir şəxsə verildikdən sonra səlahiyyəti olmadığı məlum olduğu üçün geri alınan ticarət malı deyildir ki, həmin şəxs səhvə yol verdikdən və ya günah işlətdikdən sonra ondan geri alınmış olsun.

Ayələrdə insanın yaxşı və pis əməllərinin hər zərrəsini görməsi "ümumi qanun" şəklindədir. Bilirik ki, hər qanunun istisna halları ola bilər. “Əfv”, “tövbə”, “əhbat” və “təkfir” ayələri də həqiqətdə bu ümumi qanunun müstəsna hallarıdır.
Həmçinin "Əhbat” və “təkfir” hallarında həqiqətdə tarazlıq, kəsr, azaltma baş verir. Bu, eynilə alınacaq və veriləcək borclar kimidir, bir-birindən çıxılır, azaldılır. İnsan bu tarazlığın nəticəsini görəndə həqiqətdə bütün yaxşı və pis əməllərini görmüşdür. Həmin sözü əfv və tövbə halları haqqında da demək olar. Çünki insanın ləyaqəti olmasa əfvə nail olmur. Tövbə də öz-özlüyündə xeyir əməllərdən biri hesab olunur.   

 

Hədislərdə bir sıra xeyir əməllərin üzərində daha çox təkid olunur və onlar Qiyamət günü əməl tərəzisinin çəki vahidi adlandırılır. Hədislərin birinə görə Allah Qiyamət günü əməl tərəzisini “La İlahə illəllah” cümləsi ilə ağır edəcəkdir. Digər bir hədisə görə əməl tərəzisində Məhəmməd və Ali-Məhəmmədə salavat göndərməkdən ağır bir əməl yoxdur.