دسته اى دیگر از اصحاب و یارانى که قرآن مجید از آنها نام برده، اصحاب مدین هستند و خداوند متعال در دو جاى قرآن نام اصحاب مدین را آورده است:
الف) خداوند در آیه 70 سوره توبه مى فرماید:
«(أَلَمْ یَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوح وَعَاد وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِیمَ وَأَصْحَابِ مَدْیَنَ وَالْمُؤْتَفِکَاتِ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالبَیِّنَاتِ فَمَا کَانَ اللهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَکِنْ کَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ); آیا خبر کسانى که پیش از آنها بودند، به آنان نرسیده است؟! «قوم نوح» و «عاد» و «ثمود» و «قوم ابراهیم» و «اصحاب مدین» )=قوم شعیب( و شهرهاى زیر و رو شده )=شهرهاى قوم لوط(; (همان ها که) پیامبرانشان دلایل روشن براى آنان آوردند، (ولى نپذیرفتند;) خداوند هرگز به آنها ستم نکرد، امّا خودشان همواره بر خویشتن ستم مى کردند».
ب) و در آیه 44 سوره حج فرموده است:
«(وَأَصْحَابُ مَدْیَنَ وَکُذِّبَ مُوسَى فَأَمْلَیْتُ لِلْکَافِرِینَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَکَیْفَ کَانَ نَکِیرِ); (اى پیامبر ما! اگر تو را تکذیب کنند امر تازه اى نیست، پیش از آنها قوم نوح و...) و اصحاب مدین (را تکذیب کردند) و نیز موسى (از سوى فرعونیان تکذیب شد; امّا من به کافران مهلت دادم، پس از آن، آنها را مجازات کردم. دیدى چگونه (عمل آنها را) پاسخ گفتم؟!».
خلاصه این که دو آیه از قرآن مجید «اصحاب مدین» را مطرح نموده، ولى اشاره اى به شرح حال آنها نکرده است. و امّا با توجه به این که منظور از اصحاب مدین قوم شعیب پیامبر(علیه السلام) است، مى توان شرح حال آنان را در سوره هود مطالعه نمود. خداوند متعال در ضمن 12 آیه (آیات شریفه 84 تا 95 سوره هود) به شرح حال آنها پرداخته است.