همان گونه که قبلاً نیز اشاره شد ذکر این قطعه هاى تاریخى، و بیان این داستان هاى واقعى به منظور امید دادن به اصحاب پیامبر(صلى الله علیه وآله) و همه کسانى که در
طول تاریخ در پیمودن مسیر حق در مقابله با ظالمان و ستمگران دچار سختى ها و مشکلات و آزارهایى مى شوند مى باشد، که اگر شما با شکنجه و تهدید و آزار و اذیت دشمنان روبه رو هستید مؤمنان پیشین با شکنجه هایى سخت تر و دردناک تر مواجه بودند و صبر کردند، اگر شما هم صبر و استقامت را پیشه خود سازید، ان شاءالله پیروز خواهید شد و نصرت خدا به کمکتان خواهد آمد. در داستان اصحاب الاخدود آمده که مادر مؤمنى را به همراه نوزاد شیرخوارش به نزدیکى گودال آتش برده و از او خواستند که از آیین حضرت مسیح بیزارى بجوید. زن با خود گفت: اگر این کار را نکنم و مرا به آتش بیفکنند سرنوشت نوزاد شیرخوارم چه مى شود؟ چه کسى او را بزرگ خواهد کرد؟ از جمله نوزادهایى که در شیرخوارگى سخن گفت همین کودک خردسال بود. او به فرمان خداوند به سخن آمده و خطاب به مادر عرض کرد: «مادر! مقاومت کن و نگران من مباش، خداوند نگهدارم خواهد بود!» مادر بچّه اش را به زمین گذاشت و تسلیم شکنجه گران نشد. شکنجه گران او را همچون سایر مؤمنین و مؤمنات در آتش افکندند! برخى مى گویند: در مقابل این همه عوامل فساد و فحشا که از در و دیوار مى بارد چگونه مقاومت کنیم؟ مى گوییم: دنیا همواره قرین با مشکلات و سختى ها بوده و هست و خواهد بود. اگر خیال کنید که انسان به مقامى مى رسد که دیگر مشکلى نخواهد داشت اشتباه مى کنید انسان اگر بخواهد گلى بچیند باید سوزش خار آن، را تحمّل کند و اگر اراده کند قاشقى عسل از کندو بردارد، چاره اى از نیش زنبور نخواهد داشت. بنابراین، باید در مقابل مشکلات زندگى مقاومت کرد تا به نتیجه رسید.