خداوند متعال پس از آن که سوره بروج را با سه سوگند بسیار مهم آغاز کرد، به داستان اصحاب الاخدود به صورت خلاصه اشاره مى کند. توجّه فرمایید: «(قُتِلَ أَصْحَابُ الاُْخْدُودِ * النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ * إِذْ هُمْ عَلَیْهَا قُعُودٌ * وَهُمْ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ); مرگ بر (شکنجه گران و) صاحب گودال (آتش)، آتشى عظیم و شعلهور! هنگامى که در کنار آن نشسته بودند، و آنچه را با مؤمنان انجام دادند (با خونسردى و قساوت) تماشا مى کردند!».(1)
راستى این سنگدلان به چه بهانه اى با آن مردم مظلوم چنین برخورد خشن و غیر انسانى داشته، و دست به این جنایت زدند؟ آیه بعد پاسخ این سؤال را مى دهد. توجّه فرمایید:
(وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلاَّ أَنْ یُؤْمِنُوا بِاللهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ * الَّذِى لَهُ مُلْکُ السَّماوَاتِ وَالاَْرْضِ وَاللهُ عَلَى کُلِّ شَىْء شَهِیدٌ); آنها هیچ ایرادى بر مؤمنان نداشتند جز این که به خداوند توانا و شایسته ستایش ایمان آورده بودند; همان خدایى که حکومت آسمان ها و زمین از آن اوست و خداوند بر همه چیز گواه است».(2) آرى جرم آنها ایمان آوردن به پروردگار و پاسخ دادن به نداى فطرت و پیامبر درون و برون بود.

(1). سوره بروج، آیات 4-7 .
(2). سوره بروج، آیات 7-9 .