از آنچه در مورد حضرت نوح(علیه السلام) و فرزندش گذشت استفاده مى شود که تنها راه نجات، ارتباط با خداوند و عمل صالح است. اگر ارتباط انسان با خداوند قطع شود روز قیامت راه نجاتى نیست، هر چند فرزند پیامبر باشد و لذا ارتباط با خداوند باید هر چه بیشتر تقویت، و آنچه این ارتباط را تضعیف مى کند برچیده شود.
متأسّفانه امروز جوانان ما از هر زمانى بیشتر در معرض خطرند، چون چشمه هاى فساد از هر جایى مى جوشد. اگر در گذشته فراهم کردن ابزار فساد کارى دشوار بود، امروزه تهیّه مقدّمات آن بسیار سهل و آسان و در دسترس همگان است. و لذا جوانان باید به هوش باشند و خود را از لغزشگاه ها دور نگه دارند، همان گونه که مسئولین نیز باید احساس مسئولیّت کرده و براى حفظ و تقویت ارتباط جوانان با خداوند نهایت کوشش خود را به کار گیرند. چون اگر نسل جوان از دست برود فقط جهان آخرت از دست نمى رود، بلکه دنیا نیز از دست مى رود. زیرا همین جوانان دلاور هستند که لباس رزم بر تن مى کنند و شجاعانه در مقابل دشمن مى ایستند. البتّه جوانانى که به خدا و قیامت ایمان داشته و رابطه خود را با خداوند قطع نکرده باشند.
پدران! مادران! متولّیان آموزش و پرورش! دانشگاه ها! رسانه هاى جمعى! همگى به هوش باشید، که دشمن از دو راه سعى دارد جوانان ما را به تباهى و فساد بکشد:
1. فساد اخلاقى; این کار را از طریق رواج و اشاعه موادّ مخدر، مشروبات الکلى، فیلم هاى مستهجن و مانند آن انجام مى دهد.
2. متزلزل ساختن ایمان به خدا و معاد و امام زمان(علیه السلام) و مانند آن که از طریق شبهه افکنى و ایجاد سؤال حاصل مى شود.
حوزه هاى علمیّه، روحانیّون، علما و مراجع معظّم تقلید در این زمینه وظیفه سنگینى دارند; هر چند حل این مشکل تنها به وسیله یک گروه امکان پذیر نیست، بلکه همه باید دست به دست هم بدهند و این سرمایه با ارزش را حفظ کنند و آن را از آفات و خطرات دور نگه دارند، و با برنامه ریزى صحیح و عاقلانه به همراه منطق و محبّت و عاطفه، ارتباط آنها را هر چه بیشتر با خداوند متعال تقویّت نمایند.