پس از آن که آنها به فرمان پروردگار از خواب 309 ساله برخواستند در مورد مدّت زمانى که در آن غار به خواب رفته بودند اختلاف نظر پیدا کردند. عدّه اى گفتند: یک روز خوابیدیم، و بقیّه معتقد بودند خوابشان نصف روز بیشتر طول نکشید. امّا با توجّه به این که فایده اى بر این مطلب وجود نداشت و راهى براى اثبات یکى از دو نظریّه در دست نبود و اختلاف، آنها را از هدف اصلى دور مى کرد دست از آن کشیدند و علم آن را تنها از ناحیه خداوند دانستند. و این درس بزرگى است براى همه کسانى که در مسائل پوچ و جزئى و بى ارزش اختلاف مى کنند و بر نظریّه خود پافشارى مى نمایند و اختلافشان به درگیرى و نزاع و قهر و دورى منتهى مى شود و گاه قهر و هجران آنها سالیان طولانى ادامه پیدا مى کند.