ما معتقدیم مهریه هاى سنگین باطل است، و تبدیل به مهر المثل مى شود. توضیح این که: خانواده داماد با دسته گل و شیرینى به منزل خانواده عروس مى روند، و پس از تعارفات معمول، از سوى خانواده عروس 1360 سکّه تمام بهار آزادى به مناسبت تاریخ تولّد عروس، پیشنهاد مى شود. هنگامى که خانواده داماد به بالا بودن مبلغ مهر اعتراض مى کنند، آنها مى گویند: «مهریه را کى داده و کى گرفته!» و بدین وسیله بر پنج هزار سکّه توافق مى شود. این جمله: «کى داده و کى گرفته» نشانه عدم قصد جدّى نسبت به مهریه است و هنگامى که قصد جدّى وجود نداشته باشد مهریه باطل است و تبدیل به مهر المثل مى شود. علاوه بر این، گاه اعداد و ارقامى ذکر مى شود که نشان از سفاهت زوج مى دهد مثل این که زوج مى گوید: «مهریه را 000/50 سکّه بهار آزادى بنویسد».
روشن است که این شخص، شخصى است سفیه و حقّ تصرف در اموالش را ندارد و چنان مهریه اى نیز باطل است. ضمناً این که در عقدنامه قید «عندالمطالبه» نوشته مى شود، در حالى که زوج براى هزینه هاى مراسم عقد و عروسى اش لنگ است و با قرض و وام آن را فراهم کرده، قدرتى بر پرداخت آن عندالمطالبه ندارد. بنابراین، این قید هم جدّى نیست و تبدیل به «عند القدرة و الاستطاعة» مى شود. قضات محترم باید توجه داشته باشند و چنین زوج هایى را تحت فشار نگذارند.