سؤال: آیا ممکن است به پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) نیز حالت نسیان و فراموشى دست دهد؟ و اگر جواب منفى است، معناى آیه که فراموشى را به آن حضرت نسبت داده چیست؟
جواب: برخى از مفسّران معتقدند: پیامبر(صلى الله علیه وآله) فراموشى ندارد، و آنچه در این آیه شریفه ذکر شده اشاره به امّت پیامبر دارد و این آیه، شبیه آیه شریفه: «(لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَلَتَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ); اگر مشرک شوى، تمام اعمالت تباه مى شود و از زیانکاران خواهى بود»(1) مى باشد زیرا بدون شک پیامبر نه مشرک
مى شود و نه اعمالش حبط مى گردد، امّا این امکان در مورد امّت آن حضرت وجود دارد. بنابراین معناى آیه این است که: «اى امّت محمّد! مراقب اعمال خود باشید. مبادا عمرى عبادت و اطاعت کنید و در پایان عاقبت به خیر نشوید و اعمالتان حبط گردد».
در آیه محلّ بحث نیز خطاب، متوجّه مردم است که إن شاءالله را در کارهاى خود فراموش نکنند. بعضى نیز گفته اند: فراموشى إن شاءالله گناه نیست، بلکه ترک اولى است بنابراین اگر پیامبر(صلى الله علیه وآله) هم مرتکب آن شده و آن را فراموش کرده باشد اشکالى ندارد.

(1). سوره زمر، آیه 65.