İslam qaynaqlarındakı hədislərdə dəqiqliklə bu məsələyə işarə olunmuşdur: Məsələn hədisdə qeyd olnur ki, Allah yolunda sədəqə vermək və sileyi-rəhim (qohumları yoxlamaq) evi abad və ömrü uzun edər. Digər hədisdə isə belə nəql olunur:
"Hər kəs ruzisinin bol olmasını və əcəlinin təxirə düşməsini istəyirsə sileyi-rəhim etsin."

Həmçinin zina kimi bir çox günahlar haqqında hədislər var ki, bu günahlar insanın ömrünü azaldar.

Mütləq əcəl ömrün sona çatması, yəni insanın bədəninin bu dünyada qalmaq üçün istedadının sonudur. Digər ölüm isə, müəlləq və namüəyyən əcəldir. Müəlləq əcəl insan ömrünün yarı yolda hər hansı hadisə və amil nəticəsində sona çatmasıdır.

Ayədə deyilir ki, "Onlar təslim və itaətkar olarlar."
Lakin bu an müxtəlif sözlər danışar, çirkin əməllərini danıb deyərlər: “Biz heç bir pis iş görmürdük”. Yəni, o qədər yalan danışmışlar ki, yalan vücudlarının bir hissəsinə çevrilmişdir.

Bu sözün mənası sərxoşluğa bənzər bir hal deməkdir. Bu hal hadisənin ağırlığından irəli gəlir və insanı şiddətli iztiraba salır, amma sərxoşluq deyil. Bu, bir keçid halıdır ki, mömin insan üçün də asan deyil. Çünki uzun illər bu bədənə öyrənmiş və ona bağlanmışdır.
Lakin şübhəsiz ki, bu dünyaya xüsusi məhəbbət bəsləyən insanların o dünyaya keçməsi ondan qat-qat çətin və sevdiklərindən əl üzmək daha çətindir.
 

Ölümü yada salmaq şəhvət və nəfsani istəklərin sınmasında, bir-birindən uzun arzulara son vermək, qəlb aynasından qəflət paslarının silinməsində müstəsna rola malikdir.

Bu haqda təfsir alimləri arasında fikir ayrılığı mövcuddur.
Alimlərdən bir qrupuna görə onlar Allahın Cəbrail, Mikail, İsrafil və Əzrail kimi böyük mələkləridir. Bəzi alimlər isə Allahın ərşini daşıyanları da onlara əlavə etmişlər.

Amma hər halda həmin hədislərin bəzisindən aydın şəkildə başa düşmək olur ki, yerdə qalan bu qrup da sonda öləcək. Belə ki, varlıq aləmində başdan-başa heç bir canlı varlıq qalmayacaq, yalnız o ölməz Tanrıdan başqa.