Sanki bu məsələ cismani məadı inkar edənlərə bir cavabdır. Ayədə deyilir: "Göylərin və yerin qeybi (elmi) Allaha məxsusdur." Bu ayədə bir cümlədə bu suala bütün cəhətlərdən cavab verir ki, Allah bütün göylərin və yerin qeybini bilir, O, hər yerdə və həmişə hazırdır.
Bu səbəbdən ümumiyyətlə qeyb və gizli biliklər anlayışı onun barəsində mənasızdır. Hər şey onun nəzarəti altındadır.
 

Qurani-kərim müxtəlif ayələrdə bu yanlış fikrə cavab verir və “Sizi əvvəldə yaratdığı kimi (Qiyamət günü) qayıdacaqsınız” ayəsi bu zəmində ən qısa və ən maraqlı bəyandan istifadə edərək buyurur:
Özünüzün ilk öncə necə yarandığınıza baxın. Görün ki, sizin əsasən sudan və müəyyən qədər müxtəlif filizlərdən və onlara bənzər maddələrdən təşkil olunmuş bədəniniz əvvəllər harada idi?

Quran ayələrindən aydın olur ki, ölüm zamanı Allah-taala ruhun bədənlə əlaqəsini kəsir və ruhu ruhlar aləminə göndərir. Yuxu zamanı da ruhu alır, amma bədənlə əlaqəsi tamamilə kəsilmir. Bu səbəbdən ruh bədənlə əlaqədar üç vəziyyətdə olur: Tam əlaqə (oyaq olarkən), natamam əlaqə (yuxu zamanı), əlaqənin tamamilə kəsilməsi (ölüm halı).

 

Qurani-Kərimdə belə insanlara belə cavab verilir: "Harada olsanız, hətta möhkəm qalaların içində olsanız belə, ölüm sizi haqlayacaqdır." Sonda ölüm hətta möhkəm qalalarda olsanız belə, bir gün sizi öz caynağına alacaq. Belə isə yaxşı olar ki, bu mütləq və qaçılmaz ölüm insanı mənasız yerlərdə deyil, cihad kimi qurucu və doğru yolda olarkən haqlasın.

Quran ayələrində bu məsələyə belə işarə olunur: “Siz həmin halda baxırsınız və əlinizdən heç nə gəlmir.”
Daha sonra əlavə edir: “Biz (və onun canını almaq üçün hazır olan mələklərimiz) həmin can verən şəxsə sizdən daha yaxınıq, lakin siz görmürsünüz.”
 

Bu şübhəyə Quran ayələrində aydın şəkildə cavab verilərək deyilir: İnsanın bədənində ölüm zamanı mövcud olan sonuncu zərrələr, qiyamət günü həmin bədənə qayıdacaq.
Buna görə də başqa bir insan onunla qidalansa da bu hissələr onları yeyənin bədənindən çıxıb əsl sahiblərinin bədəninə qayıdacaq.

Rəvayətə görə insanlar dünyadan gedəndə həsrət hər tərəfdən onlara hücum edər. Bədən üzvləri süstləşər və çöhrələrindən rəngləri qaçar.
Sonra ölüm caynaqları onlara daha artıq nüfuz edər. Öz ailəsinin arasında olsa da, gözləri ilə görsə də, qulaqları ilə eşitsə də dil açıb danışa bilməz. O, bu an ömrünü hansı yolda puç etdiyini fikirləşər. Həyatını hansı yolda keçirdiyini düşünər.

Qurana görə yoxluq deyil, bir dünyadan başqa dünyaya keçiddir. Rəvayətdə deyilir ki, ölüm möminləri günahdan pak edər və bu aləmin sonuncu narahatçılığıdır. Onların sonuncu günahlarının kəffarəsidir. Halbuki, ölüm kafirləri onların nemətlərindən ayırar. Onlara çatan sonuncu ləzzətdir.

Ayələrə əsasən ölüm böyük ilahi nemətlərdən biridir. Allahın bol-bol nemətləri bəzən bir qrup insanın qəflətə düşməsinə, xəbərsizliyinə gətirib çıxarır. Ölümü yad etmək qəflət pərdələrini yırtır və bu baxımdan nemət və xəbərdarlıqdır.

İnsanların əksəriyyətinin ölümdən qorxmalarının əsas səbəbi bundadır ki, ölümdən sonrakı həyata imanları yoxdur və yaxud olsa da bu iman dərin bir inanc kimi onların fikir və istəklərinə hakim olmamışdır.
Amma insan bütün vücudu ilə inansa ki, dünya möminin zindanı və kafirin cənnətidir, bu torpaqdan yaranmış bədən onun ruhu üçün bir qəfəsdir və qəfəs sınandan sonra azad olacaq, dostla görüşmək ümidi ilə çırpınacaq.