İbn Teymiyyəyə görə “Səqəleyn” hədisində Əhli-beyti xatırlamaq tövsiyə olunur və bu hədisin Əhli-beytin vilayətinə heç bir dəlaləti yoxdur. Lakin deməliyik ki, hədisin tam mənası onun digər nəqllərini nəzərdən keçirməklə aydın ola bilər. Hədisin ravisi olan Zeyd bin Ərqəm digər nəqllərdə bu məsələyə aydınlıq gətirir.

Lüğət kitablarında "İsmət" sözü üçün toxunulmazlıq, qoruyub saxlamaq və qadağan etmək kimi mənalar qeyd olunmuşdur.

Peyğəmbərlərin və imamların məsum olması nəzəriyyəsi insanın zehnində bu sualı yarada bilər ki, onlar həqiqi bir insan deyil, əksinə mələyə bənzər bir varlıqlardır. Bu suala aşağıdakı iki cavabı vermək olar.  

Bir çox ayələrdə peyğəmbər günah əməldən ciddi şəkildə çəkindirilir və bu işin qiyamətdə əzaba səbəb olacağından söhbət açılır. Təbii ki, onun günah işlər görmək qabiliyyəti olmasaydı, əzab da vəd olunmazdı.

Adil insanın bəzi hallarda günaha düşməsi mümkündür. Amma ismət bunun əksinədir.

Məqalədə Şeyx Müfid, Şeyx Tusi, Fazil Miqdad,  Əllamə Təbatəbai,  Qazi Beyzavi Şafei,  İbn Əbil-Hədid kimi sünni və şiə alimlərinin əsərlərində “ismət” sözünün mənasına toxunulmuşdur.

Quranda zülm üç mənada işlənmişdir: Allaha qarşı zülm, başqalarına zülm etmək, insanın özünə zülm etməsi. Zülmün bu üç qisminə diqqət yetirməklə “İbtila” ayəsinin  “Mənim əhd-peymanım zalımlara şamil olmaz” hissəsi hər növ zalıma və zülmkara şamil olur.