Doğrudur ki, zalımlar, azğınlar, yoldan azdıranlar və əxlaqsızlardan bir qrupu bu dünyada gördüklərinin cəzasına, ən azından onun bir hissəsinin cəzasına çatırlar. Amma şübhəsiz, bütün günahkarlar bu dünyada öz günahlarının hamısının cəzasını çəkmir, bütün yaxşı və xeyirxah insanlar da öz əməllərinin hamısının mükafatını bu dünyada almırlar. Buna görə də, qəbul etmək lazımdır ki, ilahi ədaləti həyata keçirmək üçün ədalət məhkəməsi ümumi olmalı, iynənin ucu qədər yaxşı və pis əməllər orada hesablanmalıdır. Əks təqdirdə, əsl ədalət təmin olmayacaqdır.  

 

Adil insanın bəzi hallarda günaha düşməsi mümkündür. Amma ismət bunun əksinədir.