Mükaşifə və intuisiyanın etibarlılığına dəlalət edən hədislər çoxlu saydadır. Peyğəmbərin (s) İran, Rum (Bizans) və Yəmən saraylarının məhvini öngörməsi hədisi buna bir nümunədir, yaxud Peyğəmbərin (s) Mədinədə Cəfərin Mutə müharibəsində şəhid olacağını buyurması, yenə Peyğəmbərin (s) Cəbrail vasitəsilə Nəcaşinin ölümünü bildirməsi, ya da dünyanın gözəl və aldadıcı qadın surətində həzrət Əlinin (ə) gözünə görünməsi hədisləri bu qəbildəndir.
Həmçinin İmam Səccaddan (ə) nəql olunan hədisdə Həzrətin (ə) mükaşifə vasitəsilə İmam Hüseynin (ə) mübarək məzarının ətrafında evlərin, bazarların inşa edilməsindən xəbər verməsi.

“Ənam” surəsinin 75-ci ayəsində həzrət İbrahimin (ə) səma və yer mələkutunu (səltənətini) müşahidəsindən söz açır, hansı ki yalnız mükaşifə və şühud ilə mümkündür. “Tövbə” surəsinin 105-ci ayəsi bu həqiqəti bəyan edir ki, Peyğəmbər (s) və imamlar insanların yaxşı və pis əməllərini görən dərk və bəsirətə sahibdirlər. “Nəcm” surəsində – bir qrup təfsirçilərin əqidəsinə əsasən – Peyğəmbərin (s) Cəbraili müşahidəsinə işarə edilir, başqa bir dəstənin nəzərinə görə Həzrət Rəsul (s) Allahın müqəddəs zatını müşahidə edir.
“Təkasur”, “Furqan”, “Ənfal”, “Yusif” və “Məryəm” surələrində də mükaşifə və intuisiyaya işarə edilib.

Hədislərdə gələn ibarələrdən məlum olur ki, insanın imanı artdıqca, günahlar nəticəsində qəlbi əhatə edən pərdələr kənarlaşdıqca, insan varlıq aləminin sirlərini daha da kəşf edir. Belə ki, sonda İbrahimsayağı göy və yer səltənətini müşahidə edə bilər. O cümlədən, hədislərdə vurğulanır ki, insan qəlbi şeytandan təsirlənmədiyi təqdirdə mələkut aləminə nəzər sala bilər. Yaxud, hədislərdə həqiqi elm nur sayılmışdır, hansı ki Allah bəzi bəndələrinin qəlbinə salır və bəndə onun sayəsində qeyb aləmini görə bilir.