بازداشت و تبعید به چابهار
سرانجام كميسيون امنيت اجتماعي قم علاوه بر آیت‌الله مکارم شیرازی آقایان حسين نوري همداني، ابوالقاسم خزعلي، محمدعلي گرامي، محمد يزدي و حسن صانعي را نیز تبعید کرد.
سركوب مردم در روزهاي بعد نيز ادامه داشت. روز بيستم دي‌ماه، گروهي از مردم كه در منزل آيت‌الله گلپايگاني اجتماع كرده بودند، با مقابله پليس مواجه شدند. در اين ساعات، ‌آيت‌الله گلپايگاني در منزل حضور نداشت و در جلسه‌اي با ‌آيات عظام مرعشي نجفي، شريعتمداري، مرتضي حائري و سيدصادق روحاني به رايزني مشغول بود. در اين جلسه، مراجع تقليد تصميم گرفتند مردم را به آرامش دعوت كنند. شيخ‌محمد يزدي مامور ابلاغ اين پيام شد، اما هنگامي كه براي سخنراني به ميان اجتماع‌كنندگان منزل ‌آيت‌الله گلپايگاني آمد، با گاز اشك‌آور پليس مواجهه شد. ماموران رژيم با ورود به كوچه آيت‌الله گلپايگاني و نزديك شدن گام به گام به مردمي كه در كوچه به حال اعتراض بر زمين نشسته بودند، با استفاده از گاز اشك‌آور آنها را پراكنده ساختند. پليس براي اين منظور از شليك گلوله، آن هم در نزديكي بيت يك مرجع تقليد، نيز اجتناب نكرد. در پي وقايع اين چند روز، علما و مراجع در اقدامي هماهنگ‌ اعلاميه‌هايي صادر و هر يك به نوبه خود كشتار روز نوزدهم دي‌ماه را محكوم كردند. سخنراني‌هاي متعددي نيز برپا شد و واعظان رژيم پهلوي را مورد انتقادات تند و گاهي حمله قرار دادند. سيل نامه بود كه بين علما و روحانيون رد و بدل مي‌شد و محتواي آنها نيز تسليتي بر اين واقعه بود. روحانيون در اين نامه‌نگاري‌ها به عملكرد رژيم در توهين به روحانيت و سركوب مردم اعتراض می‌کردند.