“Ənam” surəsinin 75-ci ayəsində həzrət İbrahimin (ə) səma və yer mələkutunu (səltənətini) müşahidəsindən söz açır, hansı ki, bu yalnız mükaşifə və şühud ilə mümkündür. “Tövbə” surəsinin 105-ci ayəsi bu həqiqəti bəyan edir ki, Peyğəmbər (s) və möminlər insanların yaxşı və pis əməllərini görən dərk edəcəklər. “Nəcm” surəsində – bir qrup təfsirçilərin əqidəsinə əsasən – Peyğəmbərin (s) Cəbraili görməsinə işarə edilir, başqa bir dəstənin rəyinə görə Həzrət Məhəmməd peyğəmbər (s) Allahın müqəddəs zatını müşahidə edir.

“Təkasur”, “Furqan”, “Ənfal”, “Yusif” və “Məryəm” surələrində də mükaşifə və intuisiyaya işarə edilib.

Əhməd ibn Hənbəl yazır ki, “Mübahilə” ayəsi nazil olan zaman həzrət Peyğəmbər Əli, Fatimə, Həsən və Hüseyni çağırdı və dedi: “Pərvərdigara! Bunlar mənim Əhli-beytimdir!”

Peyğəmbərin əhli-beytindən və yaxınlarından söz açan bir neçə ayədə bunu görmək olar. Məsələn, Allah-taala Öz peyğəmbərinə xitab edərək buyurur: "Camaata de ki, mən sizdən ən yaxın qohum-əqrəbama qarşı məhəbbətdən başqa heç bir şey istəmirəm":
 

Rəvayətə görə Peyğəmbər (s) buyurur: “Sizə nemət verdiyinə görə Allahı sevin, Allahı sevdiyinizə görə məni sevin, məni sevdiyinizə görə də Əhli-beytimi sevin.”

İmam Həsən (ə) oxuduğu xütbədə belə buyurdu: “Mən elə bir əhli-beytdənəm ki, Allah onlara məhəbbət bəsləməyi hər bir müsəlmana vacib etmiş və buyurmuşdur: “Ey Peyğəmbərimiz! De, mən risalət müqabilində sizdən ən yaxınlarıma məhəbbət bəsləməkdən başqa heç bir şey istəmirəm.