شامگاه 20 مرداد 1387 هنگام بازگشت از نماز جماعت مغرب و عشاى صحن جامع رضوى، از مرحوم علاّمه امینى، صاحب کتاب ارزشمند و گران سنگ «الغدیر» یادى شد. استاد فرمودند:
«در سال 1360 هـ ق که در نجف اشرف مشغول تحصیل بودم هنگام تشرّف به حرم حضرت على(علیه السلام) مرحوم علاّمه را در قسمت بالاسر حضرت مى دیدم که هنگام زیارت آن قبر نورانى و توسّل به ساحت پاک حضرت امیرمؤمنان على(علیه السلام)حال عجیبى داشت و با شور و حال وصف نشدنى با آن حضرت ارتباط روحى و معنوى خاصّى برقرار مى کرد، به گونه اى که صورت مبارک و محاسن شریفش غرق در اشک مى شد. عاش سعیداً ومات سعیداً».