یکى از سنّت هاى حسنه استاد، برپایى مجلس روضه در ایّام فاطمیّه بود. این مجلس در گذشته دور (قبل از رسمى شدن مرجعیّت معظّم له) در منزل ایشان ـ خیابان صفاییه ـ برگزار مى شد و در هر سه روز استاد، خود سخن مى گفت، روضه مى خواند و مباحث جالبى مطرح مى کرد که نوارهاى آن موجود است. بعد از پایان سخنرانى به سؤالات شرکت کنندگان، که غالباً از طلاّب و روحانیّون بودند، پاسخ مى گفت. روزى یکى از طلاّب از استاد پرسید: «منظور از «سرّ مستودع» در دعاى معروف «اللّهم صلّ على فاطمة وأبیها وبعلها وبنیها والسّرّ المستودع فیها...» چیست؟»
استاد فرمود: «اگر مى دانستیم که سرّ و راز نبود!».