مسأله 36- آب، یا از زمین مى جوشد.
یا از آسمان مى بارد.
یا نه مى جوشد و نه مى بارد.
- آبى که از آسمان ببارد «باران» است.
- آبى که از زمین مى جوشد، اگر جریان داشته باشد; مانند آب چشمه و قنات «آب جارى» است و اگر بدون جریان باشد، «آب چاه» است.
آبى که از زمین نمى جوشد و از آسمان نمى بارد، اگر به مقدارى که در مسأله بعد خواهد آمد، باشد «کُر» و اگر کمتر از این مقدار باشد «قلیل» است.
مسأله 37- مقدار آبى که اگر در ظرفى که درازا و پهنا و گودى آن هر یک حداقل 5/3 وجب باشد بریزند پر شود، یا وزن آن 384 کیلوگرم باشد، به مقدار کُر است.
آب قلیل
مسأله 38- آب قلیل به محض برخورد با نجاست، نجس مى شود، مگر آن که با فشار به چیز نجس برسد که در این صورت فقط قسمتى که با نجس برخورد کرده نجس مى شود; مانند ظرف آبى که از بالا بر چیز نجس ریخته مى شود، تنها آبهایى که به چیز نجس رسیده نجس مى شود و آبهاى بالا و داخل ظرف پاک است.
مسأله 39- اگر آب کر یا جارى، به آب قلیلِ نجس متّصل شود و با آن مخلوط گردد، پاک مى گردد. (مثلاً: اگر ظرف آب قلیلى را که نجس شده، زیر شیر آبى که به منبع کر متّصل مى باشد بگذارند و آب را بر آن باز کنند پاک مى شود) ولى اگر بو یا رنگ یا مزه نجاست گرفته باشد، باید به قدرى با آن مخلوط شود که بو یا رنگ یا مزه نجاست از بین برود.
آبهاى کُر، جارى و چاه
مسأله 40- تمام اقسام آبهاى مطلق، بجز آب قلیل، تا زمانى که بو یا رنگ یا مزه نجاست نگرفته باشد، پاک است و هرگاه بر اثر برخورد با نجاست، بو یا رنگ یا مزه نجاست بگیرد نجس مى شود (بنابراین، آب جارى، چاه، کُر و حتّى باران در این حکم مشترکند).
مسأله 41- آب لوله هایى که متّصل به منبع کُر مى باشد، در حکمِ آبِ کر است.
مسأله 42- برخى از خصوصیّات آب باران:
* اگر باران بر چیز نجسى که عینِ نجس در آن نیست، یک بار ببارد پاک مى شود.
* اگر بر فرش و لباسِ نجس ببارد فشار لازم ندارد و پاک مى شود; به شرط این که غساله آن جدا شود.
* اگر بر زمین نجس ببارد پاک مى شود.
* هرگاه آب باران در جایى جمع شود، اگرچه کمتر از کُر باشد، چنانچه چیز نجسى را در حالى که باران همچنان مى بارد، در آن بشویند، تا زمانى که آن آب، بو یا رنگ یا مزه نجاست نگرفته، پاک است.
1- عین نجس چیزى است که خودبخود نجس است; مانند بول و خون.
