أَحْلِفُوا الظَّالِمَ ـ إِذَا أَرَدْتُمْ یَمِینَه ـ بِأَنَّهُ بَرِیءٌ مِنْ حَوْلِ آللّهِ وَقُوَّتِهِ؛ فَإِنَّهُ إِذَا حَلَفَ بِهَا کَاذِباً عُوجِلَ آلْعُقُوبَةَ، وَإِذَا حَلَفَ بِاللّهِ آلَّذِی لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ لَمْ یُعَاجَلْ، لاَِنَّهُ قَدْ وَحَّدَ آللّهَ تَعَالَى.
 
امام (ع) فرمود :
هرگاه خواستید ظالمى را سوگند دهید اینگونه سوگند دهید که از حول و قوه الهى برى است (اگر فلان کار را انجام داده باشد) زیرا اگر این قسم دروغ باشد مجازات او به سرعت فرا مىرسد (یا به درد سختى مبتلا مىگردد و یا مىمیرد) ولى هرگاه چنین سوگند یاد کند: به خدایى که جز او خدایى نیست (این کار را نکردهام) در کیفرش تعجیل نمىشود؛ زیرا خدا را به یگانگى ستوده است.(1)

(1) . سند گفتار حکیمانه :خطیب؛ در مصادر مىگوید: این گفتار حکیمانه امام(ع) از آن حضرت به صورت گسترده نقل شدهواهلبیت : در برابر کسانى که درباره آنها نزد حاکمان ظلم سخنچینى مىکردند از این نوع سوگندبراى نابودى آنها استفاده مىکردند. سپس مواردى از این قبیل را نقل مىکند و در پایان مىگوید: این کلامنورانى پیش از سیّد رضى؛ در کتاب کافى جلد ششم (البته در کافى این کلام از امام صادق (ع) ضمنداستانى که بعدآ به آن اشاره خواهد شد آمده است. همچنین در تمامى کتب دیگر که مرحوم خطیب آدرسداده است) و مقاتل الطالبیین و مروج الذهب آمده است و بعد از سیّد رضى؛ در کتاب تاریخ بغدادوارشاد مفید والخرائح و الجرائح آمده است بهگونهاى که به وضوح نشان مىدهد از نهجالبلاغه نقلنکردهاند. (مصادر نهجالبلاغه، ج 4، ص 195).