“Əbrar” geniş ruhiyyəsi, yüksək ciddi-cəhdi, müsbət etiqadı və əməli olan insanlara deyilir. “Müqərrəblər” isə məqamları Allah dərgahında yaxın olan insanlara deyilir.

Bir hədisdə peyğəmbərin həyat yoldaşı Ayişə bu haqda Peyğəmbərdən (sallallahu əleyhi və alih) belə nəql edir:

"Qiyamət günündə bir carçı belə çağıracaq: “Ey camaat! Başınızı aşağı dikin, Məhəmmədin qızı Fatimə keçir.”

Süyuti həzrət Peyğəmbərdən (s) belə nəql edir: "Merac gecəsi məni Cənnətə daxil etdilər. Mən Cənnət ağaclarından birinin yanında dayandım. Bütün Cənnətdə ondan gözəl, yarpaqları ondan ağ, meyvələri onun meyvələrindən daha ətirli ağac görmədim. Onun meyvələrindən birini dərib yedim. Mənim sülbümdə ondan nütfə hazırlandı. Yer üzünə qayıdandan sonra Xədicə ilə yaxınlığım oldu və Fatimənin (aleyhas-salam) nütfəsi bağlandı. Ona görə də, cənnət qoxusunu almaq istədikdə Fatimənin qoxulayıram."

"Siddiq" bütün vücudunu başdan-ayağa düzlük bürümüş, fikrində, danışığında, əməllərində və bütün həyatında sədaqət öz əksini tapmış insana deyilir. Bu, sidq məqamının əhəmiyyətini göstərir.
“Şühəda” (şəhidlər) sözü isə bəzən əməllərin şahidləri mənasında, bəzən isə Allah yolunda şəhid olanlar mənasında işlənir.