hidayәt vә zәlalәt 3 Material

ELMİN İMANA TƏSİRİ

Görəsən, elmin insanın imanına təsiri varmı?

Elm imanın qaynağıdır, onunla möhkəm bağlılığı var. “İsra” və “Səba” surələrində bu məqama işarə edilir:
“Elm verilmiş kəslər Rəbləri tərəfindən nazil olana iman gətirirlər”. Habelə, Allah-taala “Ali-İmran” surəsində elmlə imanın möhkəm əlaqəsinə gözəl şəkildə aydınlıq gətirərək, belə buyurur: “Elm və məlumatı daha çox olanların təslimçiliyi və imanı da çoxdur”. Əlbəttə, elmin imanı formalaşdırmaqdan əlavə, mətanət və dönməzlik kimi səmərələri də vardır.

Quran baxımından keçmiş nəsillərin əhvalatlarını oxumağın faydası

Quran baxımından keçmişdəkilərin sərgüzəştlərini mütaliə etməyin nə kimi səmərəsi var?

“Naziat” surəsində Fironun ağrılı əzabına işarə etdikdən sonra buyurur:
“Allah onu axirət və dünya əzabı ilə cəzalandırdı və bu macərada Allahdan qorxan və sayğı sahibləri üçün bir ibrət var”.
Bu ayədə, müşahidəsi mümkün olmayan həqiqətləri müşahidə halına gətirib oradan keçirmək mənasını verən “ibrət” sözü dayaq nöqtəsi seçilib.  

CƏHALƏTLƏ KÜFRÜN ƏLAQƏSİ

Cəhalətlə küfür arasında nə kimi əlaqə vardır?

Qurani-kərimin bir sıra ayələrini nəzərə alsaq, küfrün cəhalətdən qaynaqlandığını deyə bilərik. “Əraf” surəsində həzrət Musa (ə) Bəni-İsrailin digər müşriklərin sahib olduğu bütlər kimi bir bütə sahib olmaq istəyinin cəhalət və nadanlıqdan qaynaqlandığını hesab edir. Bütpərəstliyin tarixçəsi də göstərir ki, bu çirkin iş xurafat, mövhümat sayəsində inkişaf etmişdir, lakin tayfaların biliyi artdıqca bütpərəstlik və şirk aradan qalxmış, tövhid nuru yayılmağa başlamışdır. Həzrət Hud (ə) da “Əhqaf” surəsində Ad qövmünə buna oxşar söz deyir.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الرّضا عليه السّلام :

يَا ابنَ شَبيبٍ! اِنْ کُنْتَ باکِياً لِشَئٍ فَاْبکِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلىّ بْنِ اَبى طالبٍ عليه السّلام فَاِنَّهُ ذُبِحَ کَما يُذْبَحُ الْکَبْشُ.

بحارالانوار، ج 44، ص 286