اطراف کره زمین را بیش از صد کیلومتر هوا فراگرفته، تراکم آن سبب شده که بر هر سانتیمتر مربع یک کیلوگرم فشار وارد کند. از طرفى زمین تقریباً با سرعت 30 کیلومتر در دقیقه به دور خود مى چرخد، اگر با این سرعت، «هواى اطراف زمین» ثابت بماند از برخورد مولکولهاى هوا با سطح زمین آن چنان حراراتى تولید مى شود که همه چیز را مى تواند بسوزاند.
امّا خوشبختانه پستیها و بلندیهاى زمین مخصوصاً کوهها این مشکل بزرگ را حل کرده اند، زیرا مانند دانه هاى چرخهاى ساعت پنجه در هوا انداخته و آن را با خود به حرکت آورده اند به طورى که این قشر ضخیم هوا مخصوصاً در قسمتهاى مجاور سطح زمین پا به پاى کره زمین گردش مى کنند.
این نیز یک نوع آرامشى است که به برکت وجود کوهها نصیب بشر مى گردد.